wähnen

vt, vi

1.

мро́іць, уяўля́ць, (памылко́ва) меркава́ць 2. (sich):

sich glücklich ~ — лічы́ць сябе́ шчаслі́вым

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

przypuszczać

przypuszcza|ć

незак. дапускаць; меркаваць; думаць;

jest gorzej niż ~łam — гэта горш, чым я думала

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

БІНАКУЛЯ́РНЫ ЗРО́К,

зрок абодвума вокамі і фарміраванне пры гэтым адзінага зрокавага ўспрымання (відарысу) аб’екта. Дае магчымасць вызначыць таксама ўзаемнае размяшчэнне прадметаў у прасторы, зрокава меркаваць аб іх аддаленасці. Пры бінакулярным зроку вочы размешчаны так, што адлюстраванне аб’екта трапляе на ідэнтычныя, сіметрычна размешчаныя ўчасткі сятчаткі абодвух вокаў. Калі адлюстраванне выявіцца на несіметрычных участках, вочы рэфлекторна паварочваюцца, пакуль сіметрыя не будзе дасягнута. Адзнака аддаленасці прадметаў і іх узаемнага размяшчэння адбываецца ў кары галаўнога мозга на аснове аналізу і сінтэзу сукупнасці нерв. імпульсаў, якія зыходзяць з сеткаватых абалонак і вочных мышцаў.

т. 3, с. 153

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

imagine

[ɪˈmædʒɪn]

v.

1) уяўля́ць

2) ду́маць; меркава́ць, лічы́ць; здага́двацца

She imagined someone was watching her — Ёй здава́лася, што не́хта сачы́ў за ёю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

reason​2 [ˈri:zn] v. ду́маць, меркава́ць; дака́зваць

reason out [ˌri:znˈaʊt] phr. v. разважа́ць, рабі́ць высно́вы

reason with [ˌri:znˈwɪθ] phr. v. угаво́рваць, перако́нваць;

It is useless to reason with him. Няма ніякага сэнсу яго пераконваць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

уважа́ць (лічыць, меркаваць) hálten* vt (за што-н. für A);

бу́дзем уважа́ць на́шу размо́ву ско́нчанай betráchten wir únser Gespräch als beéndet; betráchten vt (alsA), ánsehen* vt (als A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

vermúten

vt

1) меркава́ць, здага́двацца

2) падазрава́ць

das lässt sich nur ~ — аб гэ́тым мо́жна то́лькі здага́двацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

мнить несов. ду́маць; (предполагать) меркава́ць; (представлять себе, воображать) уяўля́ць; (считать) лічы́ць;

мно́го о себе́ мнить шмат аб сабе́ ду́маць (уяўля́ць);

мнить себя́ учёным лічы́ць сябе́ вучо́ным;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

meditate

[ˈmedɪteɪt]

v.

1) ду́маць, разважа́ць; меркава́ць; разду́мваць

2) заду́мваць, наду́мваць; плянава́ць

3) мані́цца, зьбіра́цца (рабі́ць што-н.)

4) ува́жна прыгляда́цца да чаго́-н.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пака́зчык, ‑а, м.

1. Прыкмета, сведчанне чаго‑н. Валоданне замежнымі мовамі ў сярэдневяковай Беларусі лічылася паказчыкам высокай культуры і адукаванасці. Жураўскі.

2. звычайна мн. (пака́зчыкі, ‑аў). Звесткі, атрыманыя ў ходзе якога‑н. дзеяння, працэсу, паводле якіх можна меркаваць аб яго выніках. Высокія паказчыкі. □ Каля дзвярэй вісіць дошка з паказчыкамі выканання плана. В. Вольскі.

3. У матэматыцы — лічба або літара, якая паказвае ступень, у якую ўзводзіцца дадзены лік або выраз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)