Regiméntsverbandplatz

m -es, -plätze палкавы́ медыцы́нскі пункт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sanitätsabteilung

f -, -en вайск. саніта́рна-медыцы́нскі батальён

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

check-up [ˈtʃekʌp] n. агля́д (медыцынскі, тэхнічны);

enter a hospital for a check-up ле́гчы ў бальні́цу на абсле́даванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Trúppenverbandplatz

m -es, -plätze вайск. батальённы медыцы́нскі пункт

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ка́ўтэр

(гр. kauter = распаленае жалеза)

медыцынскі інструмент для прыпякання тканак арганізма.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

medical​2 [ˈmedɪkl] adj. медыцы́нскі, меды́чны;

a medical college медыцы́нскае вучы́лішча;

The disease required urgent medical attention. Хвароба патрабавала неадкладнага медыцынскага ўмяшання.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

фе́льчар, ‑а, м.

Медыцынскі работнік, які мае сярэднюю спецыяльную адукацыю. На ганак выйшаў амаль увесь персанал бальніцы. Урачы, фельчары і сёстры радасна сустракалі Марыю Васільеўну. «Беларусь». — Не забудзьце паклапаціцца аб нашых параненых, — сказаў атрадны фельчар. Машара.

[Ням. Feldscher.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

агля́д, -у, М -дзе, м.

1. гл. агледзець.

2. Абследаванне якога-н. аб’екта для выяўлення або праверкі яго стану.

Медыцынскі а.

Тэхнічны а.

3. Афіцыйнае інспектаванне войск камандаваннем на парадзе.

4. Грамадская праверка, паказ чаго-н.

А. выстаўкі.

5. Кароткае паведамленне пра з’явы, падзеі, факты, звязаныя паміж сабою.

А. творчасці пісьменніка.

Міжнародны а.

|| прым. агля́дны, -ая, -ае.

А. артыкул.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атаско́п

(ад гр. us, otos = вуха + -скоп)

медыцынскі інструмент для даследавання вуха; вушное люстэрка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шпрыц

(ням. Spritze)

медыцынскі інструмент у выглядзе цыліндра з поршнем і трубчастай іголкай для ўколаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)