белетры́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Мастацкая празаічная літаратура. Усе тры раздзелы кнігі.. чытаюцца з цікавасцю, як добрая белетрыстыка. Рагойша. // Творы для лёгкага чытання.

[Ад фр. belles-lettres — прыгожая славеснасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маста́цкі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да мастацтва, да дзейнасці ў галіне мастацтва.

Мастацкае вучылішча.

М. кіраўнік тэатра.

2. Які перадае рэчаіснасць у вобразах.

Мастацкая літаратура.

3. Які адпавядае патрабаванням мастацтва, эстэтычны, прыгожы.

Мастацкія асаблівасці рамана.

М. густ.

|| наз. маста́цкасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

духоўна-мастацкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духоўна-мастацкі духоўна-мастацкая духоўна-мастацкае духоўна-мастацкія
Р. духоўна-мастацкага духоўна-мастацкай
духоўна-мастацкае		 духоўна-мастацкага духоўна-мастацкіх
Д. духоўна-мастацкаму духоўна-мастацкай духоўна-мастацкаму духоўна-мастацкім
В. духоўна-мастацкі
духоўна-мастацкага		 духоўна-мастацкую духоўна-мастацкае духоўна-мастацкія
Т. духоўна-мастацкім духоўна-мастацкай
духоўна-мастацкаю		 духоўна-мастацкім духоўна-мастацкімі
М. духоўна-мастацкім духоўна-мастацкай духоўна-мастацкім духоўна-мастацкіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

прафесійна-мастацкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. прафесійна-мастацкі прафесійна-мастацкая прафесійна-мастацкае прафесійна-мастацкія
Р. прафесійна-мастацкага прафесійна-мастацкай
прафесійна-мастацкае		 прафесійна-мастацкага прафесійна-мастацкіх
Д. прафесійна-мастацкаму прафесійна-мастацкай прафесійна-мастацкаму прафесійна-мастацкім
В. прафесійна-мастацкі
прафесійна-мастацкага		 прафесійна-мастацкую прафесійна-мастацкае прафесійна-мастацкія
Т. прафесійна-мастацкім прафесійна-мастацкай
прафесійна-мастацкаю		 прафесійна-мастацкім прафесійна-мастацкімі
М. прафесійна-мастацкім прафесійна-мастацкай прафесійна-мастацкім прафесійна-мастацкіх

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

БЕЛЕТРЫ́СТЫКА

(ад франц. belleslettres мастацкая літаратура),

у шырокім сэнсе слова — маст. л-ра наогул, у больш вузкім і ўжывальным — мастацкая проза (у адрозненне ад паэзіі і драматургіі). У сучасным разуменні — нескладаныя празаічныя творы займальнага характару, якія проціпастаўляюцца сур’ёзнай л-ры.

т. 3, с. 76

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Kúnstgewerbe

n -s прыкладно́е маста́цтва, маста́цкая прамысло́васць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

schöngeistig

a эстэты́чны

~e Literatúr — маста́цкая літарату́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bohema

ж. багема;

bohema artystyczna — мастацкая багема

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

гімна́стыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сістэма фізічных практыкаванняў, якія садзейнічаюць агульнаму развіццю арганізма і ўмацаванню здароўя. Вытворчая гімнастыка. Ранішняя гімнастыка. // Від спорту. Спартыўная гімнастыка. Мастацкая гімнастыка.

[Грэч. gymnastikē.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белетры́стыка

(ад фр. belleslettres = прыгожая славеснасць)

1) мастацкая проза;

2) апавядальная літаратура займальнага характару.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)