разла́саваць, -сую, -суеш, -суе; -суй; -саваны; зак., каго (што) (разм.).
1. Узбудзіць у кім-н. жаданне паласавацца.
Р. дзіця малінамі.
2. перан. Распаліць, узмацніць у кім-н. ахвоту да чаго-н.
Лёгкая нажыва разласавала яго.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
windbreaker
[ˈwɪndbreɪkər]
n.
лёгкая спарто́вая ку́ртка, вятро́ўка f.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
flesh wound
дра́піна f., лёгкая неглыбо́кая ра́на
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
лёгкі
1. leicht, Leicht-;
лёгкая рабо́та léichte Árbeit;
лёгкі ве́цер léichter [schwácher] Wind;
лёгкі мета́л Léichtmetall n -s, -e;
лёгкая прамысло́васць Léichtindustrie f -;
2. (павярхоўны, несур’ёзны) léichtsinnig, léichtfertig;
лёгкія паво́дзіны léichtfertiges [leichtsinniges] Verhálten;
лёгкая му́зыка Unterháltungsmusik f -;
лёгкі сон léichter Schlaf;
лёгкая пахо́дка léichter Gang;
лёгкая рука́ éine glückliche Hand;
з маёй лёгкай рукі́ auf méine Initiatíve [-və];
з лёгкім сэ́рцам léichten Hérzens;
◊ лёгкі на ўспамі́н разм wenn man vom Téufel spricht, dann kommt er
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
small talk [ˈsmɔ:lˌtɔ:k] n. лёгкая све́цкая размо́ва; гу́тарка абы́ пра што (каб наладзіць кантакт)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
лёгкі в разн. знач. лёгкий; (неощутимый по весу — ещё) возду́шный; (незатруднённый — ещё) свобо́дный;
~кая но́ша — лёгкая но́ша;
~кае сне́данне — лёгкий за́втрак;
~кая пахо́дка — лёгкая похо́дка;
~кая ткані́на — лёгкая (возду́шная) ткань;
~кія ру́хі — лёгкие (свобо́дные) движе́ния;
л. ве́трык — лёгкий ветеро́к;
~кая хваро́ба — лёгкая боле́знь;
~кія адно́сіны да жыцця́ — лёгкое отноше́ние к жи́зни;
л. зарабо́так — лёгкий за́работок;
~кія та́нкі — лёгкие та́нки;
○ ~кая кавале́рыя — лёгкая кавале́рия;
~кая інду́стрыя (прамысло́васць) — лёгкая инду́стрия (промы́шленность);
~кая атле́тыка — лёгкая атле́тика;
◊ з лёгкай рукі́ — с лёгкой руки́;
л. на ўспамі́н — лёгок на поми́не;
з ~кім сэ́рцам — с лёгким се́рдцем;
з ~кім ве́трам! — попу́тного ветра!; ска́тертью доро́га!;
з ~кай па́рай — с лёгким па́ром;
~кая рука́ — (у каго) лёгкая рука́ (у кого);
л. на но́гі — лёгок (лёгкий) на́ ногу;
л. — хлеб лёгкий хлеб;
л. на пад’ём — лёгок на подъём
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
е́жа ж.
1. пи́ща, еда́, съестно́е ср., снедь;
здаро́вая е. — здоро́вая пи́ща;
мясна́я е. — мясна́я пи́ща;
салёная е. — солёная еда́;
лёгкая е. — лёгкая пи́ща;
2. стряпня́;
нясма́чная е. — невку́сная стряпня́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
серавугляро́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Злучэнне серы з вугляродам — бясколерная, лёгкая на загаранне ядавітая вадкасць з непрыемным пахам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Léichtgewicht
n -(e)s спарт. лёгкая вага́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Тача́нка ’лёгкая павозка з адкрытым кузавам’ (ТСБМ, Вруб.): павозкі даўней былі… тачанкі (Маладосць, 1992, 2, 115), перан. ’павозка такога тыпу, забяспечаная кулямётам’ (ТСБМ), ’тачка’ (Ян., ПСл). Укр. тача́нка ’лёгкая павозка’, рус. тача́нка ’тс’. Відаць, арэальнае ўтварэнне на базе прасл. *tačati ’гнаць, паганяць, каціць’, параўн. стараж.-рус. тача́ти ’гнаць, паганяць’, польск. taczać ’каціць’, чэш. táčeti ’круціць, качаць’ (ЕСУМ, 5, 529). Не выключана другаснае збліжэнне з польск. najtyczanka ’від лёгкай павозкі’ (з нямецкай), адкуль Фасмер (3, 49), Трубачоў (Дополн., 4, 29) выводзяць рус. натыча́нка ’лёгкая плённая польская брычка’, тача́нка ’лёгкая павозка’. Гл. і тачаць, тачка.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)