Кла́сны ’які мае высокую ступень чаго-небудзь’ (ТСБМ). Гл. клас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

галавано́гі, -ая, -ае.

1. 3 выразна акрэсленай галавой і шчупальцамі вакол рота.

Г. малюск.

2. у знач. наз. галавано́гія, -іх. Клас марскіх малюскаў са шчупальцамі вакол рота (васьміногі, кальмары, каракаціцы і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

class​1 [klɑ:s] n.

1. клас, род, разра́д, катэго́рыя

2. (грамадскі) клас;

the middle class сярэ́дні слой грама́дства;

the upper class арыстакра́тыя;

the working class працо́ўныя

3. клас (у школе);

top of the class пе́ршы ву́чань (у класе)

4. уро́к; pl. classes заня́ткі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пласціністажа́бравыя, ‑ых.

Клас малюскаў, якія замест жабраў маюць жабравыя пласцінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кругларо́тыя, ‑ых.

Клас ніжэйшыхводных пазваночных жывёл, у якіх адсутнічаюць сківіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Класіфіка́цыя ’сістэма размеркавання прадметаў або паняццяў на класы’ (ТСБМ). Гл. клас.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Kl.

= Klasse – клас, разрад

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sixth-form [ˈsɪksθfɔ:m] n. BrE «шо́сты клас» (апошнія два класы сярэдняй школы)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Валасні (клас чарвей) 2/567

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

уда́рна, прысл.

Ударнымі тэмпамі. Працаваў ударна клас, Пахваліў дырэктар нас. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)