ка́рта в разн. знач. ка́рта, -ты ж.;

топографи́ческая ка́рта тапаграфі́чная ка́рта;

санато́рная ка́рта санато́рная ка́рта;

коло́да карт кало́да карт;

◊

ста́вить на ка́рту ста́віць на ка́рту;

раскры́ть свои́ ка́рты раскры́ць свае́ ка́рты;

ка́рта би́та ка́рта бі́та;

и ка́рты в ру́ки і ка́рты ў ру́кі;

смеша́ть (спу́тать) ка́рты змяша́ць (зблы́таць) ка́рты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бі́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

У картачнай гульні: карты, узятыя большай або казырнай картай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ілюміна́цыя ж., в разн. знач. иллюмина́ция;

свято́чная і. — пра́здничная иллюмина́ция;

○ і. ка́рты — иллюмина́ция ка́рты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

казёл

‘род гульні ў карты, даміно; гімнастычны снарад і інш.’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. казёл казлы́
Р. казла́ казло́ў
Д. казлу́ казла́м
В. казёл казлы́
Т. казло́м казла́мі
М. казле́ казла́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рамі́зіцца, -міжуся, -мізішся, -мізіцца; незак.

Прайграваць у карты ў выніку рамізу (у 1 знач.).

|| зак. абрамі́зіцца, -міжуся, -мізішся, -мізіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

картава́ць несов., разг. (игральные карты) тасова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́рта ж., в разн. знач. ка́рта;

тапаграфі́чная к. — топографи́ческая ка́рта;

санато́рная к. — санато́рная ка́рта;

кало́да карт — коло́да карт;

гуля́ць у ~ты — игра́ть в ка́рты;

○ ко́нтурная к. — ко́нтурная ка́рта;

няма́я к. — нема́я ка́рта;

сінапты́чная к. — синопти́ческая ка́рта;

◊ к. бі́та — ка́рта би́та;

(і) ка́рты ў ру́кі — (и) ка́рты в ру́ки;

раскры́ць ка́рты — раскры́ть ка́рты;

ста́віць на ка́рту — ста́вить на ка́рту;

зблы́таць ка́рты — спу́тать ка́рты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карцёжнік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Заўзяты гулец у карты.

|| ж. карцёжніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. карцёжніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тасава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

Перамешваць (ігральныя карты). Банкір пачаў зноў тасаваць карты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

машта́б, -бу м., прям., перен. масшта́б;

м. ка́рты — масшта́б ка́рты;

у ма́савым ~бе — в ма́ссовом масшта́бе

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)