Prädikát

n -s, -e

1) грам. выка́знік

2) адзна́ка (у школе)

die Prüfung mit dem ~ «gut» áblegen — здаць экза́мен на «до́бра»

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ка́са, -ы, мн. -ы, кас, ж.

1. Аддзяленне ў банку і іншых установах, дзе праводзяцца грашовыя аперацыі; памяшканне, дзе знаходзіцца гэта аддзяленне.

Разлічыцца ў касе.

Білетная к.

Магазінная к.

2. Наяўныя грошы ўстановы, прадпрыемства.

Здаць касу.

3. Апарат, на якім адціскаюцца квіткі з указаннем атрыманай сумы, а таксама кабінка, месца, дзе знаходзіцца гэты апарат і работнік, які яго абслугоўвае.

Выбіць у касе булку хлеба.

4. У друкарскай справе: скрынка з наборам друкарскага шрыфту (уст.).

Наборная к.

|| прым. ка́савы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

odnająć

зак.

1. komu здаць у наймы (пакой, кватэру);

2. od kogo зняць, наняць (пакой, кватэру)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

архі́ў м Archív n -(e)s, -e, Úrkundensammlung f -, -en;

здаць у архі́ў archivieren [-´vi:-], перан zu den Ákten légen, ad ácta légen; zum álten Éisen wérfen* (пагард)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

або́рка ​1, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Невялікая вяроўка; шпагаціна. Перавязаць што-небудзь аборкай. □ Пяньку яна [Аўгінка] хацела здаць нарыхтоўшчыкам, але перадумала — у сваёй гаспадарцы таксама аборкі патрэбны. Чыгрынаў.

або́рка ​2, ‑і, ДМ ‑рцы; Р м. ‑рак; ж.

1. Спец. Друкарскі набор укарочанымі радкамі вакол якога‑н. малюнка, табліцы і пад. Тэкст у аборку.

2. Нашытая палоска матэрыі. // часцей мн. (або́ркі, ‑рак). Тое, што і брыжы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

здава́цца ​1, здаю́ся, здае́шся, здае́цца; здаёмся, здаяце́ся; заг. здава́йся; незак.

1. Незак. да здацца ​1.

2. Зал. да здаваць (гл. здаць у 1–6 знач.).

здава́цца ​2, здаю́ся, здае́шся, здае́цца; здаёмся, здаяце́ся; незак.

1. Незак. да здацца ​2.

2. у знач. пабочн. здае́цца, здава́лася. Як быццам, нібыта, відаць. [Надзя:] Вас, здаецца, можна павіншаваць з атэстатам сталасці? Крапіва. Неба, абложанае нізкімі хмарамі, здавалася, усё цяжэй навісала над аголенай зямлёй. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ДАВО́ЙНА Станіслаў

(?—1573),

дзяржаўны дзеяч ВКЛ. Служыў пры кіеўскім ваяводзе А.Неміровічу, удзельнічаў у войнах з татарамі і Маскоўскай дзяржавай. З 1528 каморнік каралевы Боны, з 1530 каралеўскі дваранін, з 1542 полацкі ваявода. Клапаціўся аб ваен. умацаванні горада, гасп. развіцці Полаччыны. У 1553 узначальваў пасольства ВКЛ у Маскву, якое падоўжыла на 2 гады перамір’е паміж ВКЛ і Маскоўскай дзяржавай. Калі ў час Лівонскай вайны 1558—83 у студз. 1563 60-тысячнае маскоўскае войска на чале з Іванам IV Грозным аблажыла Полацк, Давойна кіраваў двухтыднёвай абаронай горада, урэшце мусіў здаць яго. Да ліп. 1567 знаходзіўся ў палоне. Пасля вяртання ў ВКЛ удзельнічаў у рабоце Люблінскага сейма 1569.

Г.М.Сагановіч.

т. 5, с. 565

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

reasonable [ˈri:znəbl] adj.

1. разва́жны, разва́жлівы;

a reasonable solution разу́мнае рашэ́нне

2. : She has a reasonable chance of doing well in the exam. У яе ёсць нядрэнная магчымасць паспяхова здаць экзамены.

3. уме́раны, дапушча́льны;

on reasonable terms на прыма́льных умо́вах

4. недарагі́;

a reasonable price уме́раная/схо́дная цана́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

poddać

зак.

1. здаць;

poddać twierdzę — здаць крэпасць;

2. паддаць;

poddać ciężar na plecy — паддаць цяжар на плечы;

3. падвергнуць;

poddać krytyce — раскрытыкаваць, узяць пад крытыку;

poddać pod głosowanie — паставіць на галасаванне;

poddać myśl — падаць думку

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

matura

matur|a

ж.

1. экзамен на атэстат сталасці;

zdać ~ę — здаць выпускныя экзамены;

2. атэстат сталасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)