шту́рманства, ‑а, н.

Занятак, пасада, абавязкі штурмана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

avocation

[,ævəˈkeɪʃən]

n.

1) пабо́чны заня́так

2) пакліка́ньне n., гало́ўны заня́так

3) разры́ўка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

махіна́тарства, ‑а, н.

Занятак, паводзіны махінатара; махлярства, ашуканства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рамяство́, -а́, мн. рамёствы і (з ліч. 2, 3, 4) рамяствы́, рамёстваў, н.

Прафесійны занятак, звязаны з вырабам якіх-н. тавараў ручным, саматужным спосабам.

|| прым. раме́сны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Важдані́на ’занятак, які патрабуе шмат часу; турбота’ (КТС). Гл. важдацца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

pleasurable [ˈpleʒərəbl] adj. прые́мны; які́ прыносіць задавальне́нне;

a pleasurable activity прые́мны заня́так

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

малакары́сны, ‑ая, ‑ае.

Які прыносіць малую карысць. Малакарысны занятак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэпеты́тарства, ‑а, н.

Работа, занятак рэпетытара. Зарабляць грошы рэпетытарствам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наста́ўніцтва, -а, н.

1. Праца, занятак настаўніка; прафесія настаўніка.

Першыя гады настаўніцтва.

2. зб. Школьныя настаўнікі.

3. Форма выхавання і прафесійнай падрыхтоўкі маладых рабочых вопытнымі спецыялістамі.

Н. на заводах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

profesja

ж. кніжн. прафесія; занятак

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)