Verbum

адкрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; зак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Скончыць красаваць, адцвісці (пра збожжавыя).

Жыта адкрасавала.

2. перан. Паблякнуць, страціць маладосць, прыгажосць.

Сваё адкрасавала дзяўчына.

|| незак. адкрасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

абмалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што.

Малоцячы, аддзяліць зерне ад калосся, саломы.

А. жыта.

|| незак. абмало́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. абмало́чванне, -я, н. і абмало́т, -у, М -ло́це, м.

|| прым. абмало́тны, -ая, -ае.

А. пункт.

скалыхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., каго-што.

1. Зварухнуць, захістаць, прымусіць калыхацца.

Вецер скалыхнуў жыта.

С. калыску (гайдануць з боку ў бок).

2. перан. Усхваляваць, узрушыць; парушыць спакой.

Навіна скалыхнула народ.

накалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., чаго (разм.).

1. Натрэсці, наабіваць з дрэва нейкую колькасць пладоў.

Н. груш.

2. Намалаціць.

Н. жыта.

3. Нагатаваць якой-н. стравы, боўтаючы калатоўкай.

Н. заціркі.

|| незак. накало́чваць, -аю, -аеш, -ае.

каласава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Выпускаць колас у працэсе росту (пра збожжавыя расліны).

Жыта каласуе.

2. Абмалочваць каласы (ячмень).

|| зак. вы́каласаваць, -суе (да 1 знач.).

|| наз. каласава́нне, -я, н.

вы́сеяць, -сею, -сееш, -сее; -сей; -сеяны; зак.

Пасеяць (якую-н. колькасць).

В. сто пудоў жыта.

|| незак. высява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. высява́нне, -я, н. і вы́сеў, -севу, м. (спец.).

Нормы высеву.

Высеў траў.

|| прым. высяўны́, -а́я, -о́е.