храбуста́ць, -бушчу́, -бу́шчаш, -бу́шча; -бу́шчам, -бу́шчаце, -бу́шчуць; -буста́ў, -та́ла; -бушчы́; незак.

Есці, жаваць з хрустам.

Х. агуркі.

|| аднакр. храбусну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. храбуста́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

хру́мстаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Есці, жаваць з хрустам.

Х. агурок.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Утвараць хруст.

Хрумстае пыл на зубах.

|| наз. хру́мстанне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

частава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся; незак., чым і без дап.

Есці, піць тое, чым частуюць, а таксама частаваць адзін аднаго.

Ч. блінамі.

Ч. цукеркамі.

|| зак. пачастава́цца, -ту́юся, -ту́ешся, -ту́ецца; -ту́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

папае́сці, -е́м, -ясі́, -е́сць; -ядзі́м, -ясце́, -яду́ць; папае́ў, -е́ла; папае́ш і папаяда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго (разм.).

Есці доўга, неаднаразова; з’есці многа чаго-н.

Ну мы і папаелі ў гасцях!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

fúttern

vi разм., жарт. е́сці, уплята́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

avidity [əˈvɪdəti] n. пра́га, пра́гнасць;

eat with avidity пра́гна е́сці;

read with avidity чыта́ць запо́ем

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

spożywać

незак.

1. спажываць;

2. есці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пра́гна прысл gíerig, hábsüchtig; gefräβig;

пра́гна е́сці gíerig [héiβhungrig] éssen*, schlíngen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

непрыда́тны úntauglich, únbrauchbar; ábgestellt (пра старыя рэчы); úngenießbar (каб есці)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гарката́, -ы́, ДМ -каце́ і гарко́та, -ы, ДМ -ко́це, ж.

1. Горкі смак, пах.

Г. ў роце.

Есці гаркату.

2. перан. Пачуццё горычы як вынік якіх-н. няўдач.

Г. на сэрцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)