драпану́ць I сов., однокр. цара́пнуть

драпану́ць II сов., прост. (быстро побежать) дать стрекача́ (стречка́)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дыхт: даць ды́хту прост. зада́ть жа́ру; дать нагоня́й, зада́ть взбу́чку; взгреть; намы́лить (намя́ть) хо́лку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

падно́жка ж., в разн. знач. подно́жка;

п. ваго́на — подно́жка ваго́на;

◊ даць ~ку — дать подно́жку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ку́мпал м., прост. че́реп, башка́ ж.;

даць па ~лу — дать по че́репу (по башке́)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

прабо́рка ж., разг. (выговор) пробо́рка; нахлобу́чка, нагоня́й м.;

даць прабо́рку — дать пробо́рку (нахлобу́чку, нагоня́й)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

Лу́пень, зарабі́ць лу́пня ’быць адлупцаваным’ (жытк., Нар. словатв.), лу́пе́нь ’лупцоўка, калатня’, ’непамерная плата’, даць лу́пня, заробіць лу́пня ’атрымаць лупцоўку’ (ТС). Укр. да́ти лу́пня, рус. разан. дать лупака́, урал. лу́панцы ’біццё’, укр. жытом. лупанець ’удар рукой’, польск. dać łupnia, якое, магчыма, запазычана з усх.-слав. моў (Слаўскі, 5, 333). Там жа даецца і прасл. форма lupьnjь, якая да lupiti > лупі́ць ’моцна біць, лупцаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

падсу́нуць сов.

1. (ближе к чему-л.) пододви́нуть, придви́нуть;

2. (задвинуть подо что-л.) подсу́нуть;

3. разг. (дать незаметно) подсу́нуть;

4. разг. (дать взятку) подсу́нуть, су́нуть;

5. (что-л. нежелательное, неожиданное) подсу́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

назва́ть​I сов.

1. назва́ць; (дать имя — ещё) даць імя́;

2. (сообщить, объявить) назва́ць, паве́даміць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

нахлобу́чка ж., разг. прабо́рка, -кі ж.; (нагоняй) наганя́й, -ня́ю ж.;

◊

дать нахлобу́чку даць прабо́рку (наганя́й).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мах мах, род. ма́ху м.;

◊

дать ма́ху даць ма́ху, схі́біць;

одни́м (еди́ным) махом адны́м ма́хам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)