ubożyć

незак. кніжн.

1. даводзіць да галечы;

2. спусташаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

inform

[ɪnˈfɔrm]

v.t.

1) паведамля́ць, даво́дзіць да ве́дама, інфармава́ць

2) натхня́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

creep​1 [kri:p]n. infml падлі́знік, падлі́за, ліслі́вец

♦

give smb. the creeps infml даво́дзіць каго́-н. да дры́жыкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вар’ява́ць

(польск. wariować, ад лац. variare = змяняць, рабіць разнастайным)

1) быць крайне ўзбуджаным, раззлаваным; шалець;

2) раздражняць каго-н., даводзіць да шаленства.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мадыгава́ць ’рамантаваць; рабіць, складаць як-небудзь’ (слонім., Нар. лекс.), мадарава́ць ’даводзіць да ладу’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). Відаць, балтызм. Параўн. літ. madarúoti ’халтурыць, ляпаць, mãdaras ’халтуршчык, бракароб’, ’дрэнная работа’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

make out

а) выпі́сваць; даво́дзіць, дака́зваць

б) разуме́ць, разабра́ць, ледзь ба́чыць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

przyprawiać

незак.

1. прымацоўваць, прырабляць;

2. кул. прыпраўляць;

3. даводзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

інтэрве́нцыя, ‑і, ж.

Умяшанне, звычайна ўзброенае, адной дзяржавы ва ўнутраныя справы другой дзяржавы. Замежная ваенная інтэрвенцыя. Прамая інтэрвенцыя. □ Гісторыя грамадзянскай вайны, гісторыя шмат якіх інтэрвенцый супроць Краіны Саветаў даводзіць .. [Нявіднаму], што перамога будзе на баку бальшавікоў і на гэты раз. Колас.

[Лац. interventio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пустазво́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Разм. Гаварыць пустое; балбатаць. — Другі баіцца, мусіць, буры: Даводзіць ён, што лепей крышку Было б сядзець нам у зацішку; А трэці проста пустазвоніць — Ні нападае, ні бароніць. Крапіва. «З Наталяй нельга пустазвоніць», — думаў Казімір. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

tear​1 [tɪə] n. сляза́;

in tears запла́каны;

burst into tears распла́кацца;

move smb. to tears даво́дзіць каго́-н. да слёз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)