ostracize, BrE -ise [ˈɒstrəsaɪz] v. fml падвярга́ць астракі́зму, выганя́ць з грама́дства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

upper crust [ˌʌpəˈkrʌst] n. infml the upper crust вярхі́ грама́дства; арыстакра́тыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дакапіталісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які быў да ўзнікнення капіталізму. Дакапіталістычнае грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Культу́ра ’узровень дасягненняў грамадства’ (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову з ням. Kultur ’тс’ (Шанскі, 2, 8, 441).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

антаганісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Поўны антаганізму; непрымірымы, варожы. Антаганістычныя класы буржуазнага грамадства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьграма́дскі, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць грамадства, грамадскіх парадкаў; антыграмадскі. Супрацьграмадскія паводзіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

элі́та, -ы, ДМ -лі́це, ж., зб.

1. Лепшыя расліны, насенне або жывёлы, якія па сваіх якасцях найбольш прыдатныя для далейшага развядзення (спец.).

2. Прывілеяваныя вярхі грамадства або якой-н. яго часткі; вышэйшы клас.

Уваходзіць у эліту беларускага бізнесу.

3. Лепшыя прадстаўнікі грамадства.

Навуковая э.

|| прым. элі́тны, -ая, -ае (да 1 знач.) і эліта́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Элітнае насенне.

Элітны рэстаран.

Элітарная культура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

таталіта́рны, -ая, -ае.

Які характарызуецца поўным панаваннем дзяржавы над усімі бакамі жыцця грамадства, насіллем, знішчэннем дэмакратычных свабод і правоў асобы.

Таталітарная дзяржава.

Т. рэжым.

|| наз. таталіта́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

affluent [ˈæfluənt] adj. бага́ты, шчо́дры; раско́шны;

an affluent society грама́дства ўсеагу́льнага даста́тку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

проціграма́дскі, ‑ая, ‑ае.

Накіраваны супраць грамадства, грамадскіх парадкаў. Проціграмадскі ўчынак. Проціграмадскае цячэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)