Гайкнуць, гайкаць ’уздыхнуць, вохнуць’ (Шэйн, Песні). Гукапераймальнае. Няясна, якая сувязь з рус. га́йкаць ’крычаць «гай»’ (аб гэтым апошнім гл. Фасмер, 1, 384).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бай-ба́й, выкл.

1. Прыпеў пры закалыхванні дзіцяці. Раса на палянах, Нахмурыўся гай. Засні, паслухмяны, Бай-баінькі-бай. А. Александровіч.

2. у дзіц. мове. Спаць. Пара бай-бай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бака́ж

(фр. bocage = гай)

культурны ландшафт з чаргаваннем невялікіх палёў і лугоў з ляснымі палосамі, астраўкамі гаёў і садоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

◎ Пузга́н ’пузацік’: чародка малых суседскіх пузганоў (глыб., Полымя, 1998, 12, 108), пузан, пузган ’чалавек з вялікім жыватом’ (бяроз., шуміл., паст., Сл. ПЗБ). Да пу́за (гл.); форма пузан узмоцнена экспрэсіўным суфіксам -гай (параўн. аўчуган, зладзю‑ гай і пад.). Саўка (Запісы, 23, 56) бачыць у пуцган ’пузаты’ (Стома–Сініца) першаснае пузан з устаўным г, характэрным для ўсходнебалтыйскага арэала, паралельнае да лазіць — ладзган ’пра малое, якое лазіць куды не трэба’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кіпары́савы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да кіпарыса. Кіпарысавы гай. Кіпарысавая алея.

2. у знач. наз. кіпары́савыя, ‑ых. Сямейства хвойных вечназяленых раслін, да якога адносяцца кіпарыс, ядловец і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фіста́шкавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фісташкі. Фісташкавы гай. // Прыгатаваны з фісташак (у 2 знач.). Фісташкавы торт.

2. Бледна-зялёны, колеру фісташкі (у 2 знач.). Паліто фісташкавага колеру.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brzezina

ж.

1. бяроза (драўніна);

2. бярэзнік; бярозавы гай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

біято́п

(ад бія- + -топы)

участак зямной паверхні з аднатыпнымі ўмовамі асяроддзя, населены біяцэнозам (напр. асаковае балота, заліўны луг, бярозавы гай).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

пава́га ж. уваже́ние ср., почте́ние ср., почёт м.;

◊ паша́на і п. — почёт и уваже́ние;

~з гай — с почте́нием

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самшы́тавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да самшыта. Самшытавы гай. // Зроблены з самшыту. Самшытавыя вырабы.

2. у знач. наз. самшы́тавыя, ‑ых. Сямейства вечназялёных кустоў і дроў з вельмі цвёрдай каштоўнай драўнінай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)