podpiwek

м. самаробнае (дамашняе) віно

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вінагра́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да вінаграду. Вінаградная лаза. Вінаградная алея. // Прыгатаваны, атрыманы з вінаграду. Вінаграднае віно. Вінаградны сок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

муст, ‑у, М ‑сце, м.

Спец. Свежы сок, выціснуты з вінаграду або іншых фруктаў. // Маладое салодкае віно, якое не перабрадзіла.

[Лац. mustum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

burgundy [ˈbɜ:gəndi] n.

1. Burgundy чырво́нае або́ бе́лае бургу́ндскае віно́

2. цёмна-чырво́ны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

claret [ˈklærət] n.

1. кларэ́т (сухое чырвонае віно тыпу бардо)

2. цёмна-чырво́ны ко́лер

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Scháumwein

m -es шыпу́чае віно́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wéißwein

m -es бе́лае віно́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

хе́рас м (віно) Xereswein m -(e)s, [Jerez] [´çe:rɛs] m -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Вінасховішча ’месца, дзе захоўваюць віно’ (КТС). Складанае новаўтварэнне — калька з рус. винохрани́лище.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дар, -у, мн. дары́, -о́ў, м.

1. Тое, што даецца бясплатна; падарунак.

Прынесці што-н. у д.

2. Плён працы, якой-н. дзейнасці; тое, што дае прырода.

Дары прыроды.

3. Талент, здольнасць.

Д. пісьменніка.

○

Святыя дары — хлеб і віно для прычашчэння веруючых.

◊

Дар слова — здольнасць прыгожа гаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)