тарака́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да таракана. // Такі, як у таракана (звычайна пра вусы).

2. у знач. наз. тарака́навыя, ‑ых. Атрад насякомых, да якога адносяцца розныя віды тараканаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цеплаэнерге́тыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Спец.

1. Галіна цеплатэхнікі, якая займаецца пераўтварэннем цеплаты ў іншыя віды энергіі (механічную і электрычную).

2. Тэорыя і практыка прымянення і эксплуатацыі цеплавой энергіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панайкуме́нны

(ад пан- + гр. oikeo = жыву, насяляю);

п-ыя віды — сусветна пашыраныя віды раслін і жывёл (касмапаліт 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

павіту́хавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да павітухі ​2. Павітухавая кветка.

2. у знач. наз. павіту́хавыя, ‑ых. Сямейства аднагадовых паразітычных раслін з тонкім павойным сцяблом, да якога адносяцца розныя віды павітухі ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́мерці, ‑мра; зак.

1. Перамерці, не пакінуўшы патомства. Многія віды жывёл вымерлі яшчэ ў дагістарычную пару. // Загінуць ад недагляду. Вымер вулей пчол. // Перавесціся, знікнуць (пра расліны).

2. Абязлюдзець, апусцець у выніку смерці жыхароў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пы́рнік, ‑у, м.

Род шматгадовых травяністых раслін сямейства злакавых, некаторыя віды якіх з’яўляюцца вельмі шкодным пустазеллем, а іншыя вырошчваюцца на корм жывёле. [Маша], як і ўсе, палола лён, які зарастаў свірэпкай і пырнікам. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dziedzina

dziedzin|a

ж. галіна;

~a wiedzy — галіна ведаў;

~y sportu — віды спорту

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рукадзе́лле, ‑я, н.

1. Шыццё, вязанне, вышыўка і пад. віды ручной працы. Вучыла бабка Ягася яе і рукадзеллю. Арабей.

2. Рэч, выкананая шыццём, вязаннем і пад. — Прадай мне рукадзелле сваё, — просіць цар рукадзельніцу. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Áussicht

f -, -en

1) від, вы́гляд

2) pl ві́ды, перспекты́вы, надзе́i

3) pl ша́нцы, перспекты́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пашта́мт

(ням. Postamt)

галоўная паштовая ўстанова горада, якая ажыццяўляе ўсе віды паштовай, тэлеграфнай і тэлефоннай сувязі, а таксама будынак, дзе знаходзіцца гэта ўстанова.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)