На год два Юр’і, ды абодва дурні: увосень халодны, а вясной г. (прыказка).
4. Недастатковы для задавальнення патрэбы ў ежы, у сродках жыцця.
Г. заработак.
◊
На галодны жывот (разм.) — галодны, не пад’еўшы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
электранарко́з
(ад электра + наркоз)
наркоз, выкліканы дзеяннем электрычнага току на цэнтральную нервовую сістэму.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
morbid
[ˈmɔrbɪd]
adj.
1) хвараві́ты; нездаро́вы
2) хваро́бны; вы́кліканы хваро́бай
a morbid growth — злая́касны наро́ст
3) страшны́, жахлі́вы, агі́дны
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
індукцы́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Заснаваны на індукцыі (у 1 знач.). Індукцыйны метад даследавання.
2. Які мае адносіны да індукцыі (у 2 знач.); выкліканы індукцыяй. Індукцыйны ток. Індукцыйная сувязь. Індукцыйная катушка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спанта́нны
(лац. spontaneus = адвольны)
выкліканы ўнутранымі прычынамі, без знешніх уздзеянняў (напр. сае развіццё, с. працэс).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
ДЗЯДЗЬКАВА́ННЕ,
у беларусаў звычай аддаваць дзяцей шляхты на выхаванне ў сялянскую сям’ю. Быў пашыраны ў канцы 16—18 ст. і выкліканы жаданнем выхаваць у дзяцей станоўчыя фіз. і духоўныя якасці простага народа: працавітасць, сілу, вынослівасць, непераборлівасць у ядзе і адзенні, любоў да зямлі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
асфі́ксія
(гр. asphyksia)
удушша, разлад дыхання, выкліканы недахопам кіслароду ў крыві і тканках арганізма.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пампе́ра
(ісп. pampero)
халодны паўднёвы вецер у Аргенціне і Уругваі, выкліканы пранікненнем антарктычнага паветра.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
спанта́нны
(лац. spontaneus = адвольны)
выкліканы ўнутранымі прычынамі, без знешніх уздзеянняў (напр. с-ае развіццё).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гальвані́чны, ‑ая, ‑ае.
1.Выкліканы з дапамогай хімічных рэакцый (пра электрычны ток). Гальванічны ток.// Прызначаны для атрымання электрычнага току шляхам хімічных рэакцый. Гальванічны элемент.
2. Які мае адносіны да гальванізацыі. Гальванічныя працэдуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)