пра́ктыкум

(лац. practicum, ад гр. praktikos = дзейны, актыўны)

від практычных заняткаў па якому-н. вучэбнаму прадмету звычайна ў вышэйшых навучальных установах, а таксама вучэбны дапаможнік для правядзення такіх заняткаў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

БУРСТЫ́Н Цэлясцін Лявонавіч

(28.1.1888, г. Цярнопаль, Украіна — 21.10.1938),

бел. матэматык. Д-р філас. н. (1912). Акад. АН Беларусі (1931). Скончыў Венскі ун-т (1911). Працаваў у Аўстрыі. З 1929 праф. БДУ, з 1931 дырэктар Фіз.-тэхн. ін-та АН Беларусі. Асн. навук. працы па дыферэнцыяльнай і рыманавай геаметрыі, дыферэнцыяльных ураўненнях (агрэгаты Пфафа) і некат. пытаннях алгебры (тэорыя дыстрыбутыўных груп і інш.). Напісаў на бел. мове вучэбны дапаможнік па дыферэнцыяльнай геаметрыі. Арыштаваны 10.12.1937. Памёр у мінскай турэмнай бальніцы. Рэабілітаваны ў 1956.

Тв.:

Матэматычныя працы. Мн., 1932;

Курс дыферэнцыяльнай геаметрыі. Мн., 1933;

Фізічныя метады матэматыкі. Мн., 1933.

т. 3, с. 353

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

дысцыплі́на

(лац. disciplina = навучанне)

1) абавязковае для ўсіх членаў якога-н. калектыву падпарадкаванне ўстаноўленым правілам (напр. воінская д., працоўная д.);

2) асобная галіна якой-н. навукі; вучэбны прадмет (напр. тэхнічныя дысцыпліны).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

calendar

[ˈkæləndər]

1.

n.

1) калянда́р -лендара́ m.

2) пералі́к спра́ваў для разгля́ду ў судзе́

3) вучэ́бны плян або́ прагра́ма ўнівэрсытэ́цкага го́ду

2.

v.t.

упі́сваць у калянда́р; каталягава́ць у храналягі́чным пара́дку (дакумэ́нты)

calendar month (year) — калянда́рны ме́сяц (год)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

камбіна́т, ‑а, М ‑наце, м.

1. Вялікае прамысловае прадпрыемства, якое аб’ядноўвае некалькі прадпрыемстваў, звязаных паміж сабой тэхналагічным працэсам або адміністрацыйна. Хімічны камбінат. Металургічны камбінат. Цэлюлозна-папяровы камбінат. // Аб’яднанне некалькіх прадпрыемстваў мясцовай прамысловасці або прадпрыемстваў бытавога абслугоўвання. Раённы прамысловы камбінат. Камбінат бытавых паслуг.

2. Адна з форм капіталістычнай манаполіі — аб’яднанне розных прадпрыемстваў з мэтай вядзення канкурэнтнай барацьбы.

3. Аб’яднанне навучальна-выхаваўчых устаноў розных ступеней (напрыклад, інстытута і тэхнікума, дзіцячых яслей і сада) пры заводах, прадпрыемствах. Вучэбны камбінат.

[Ад лац. combinatus — злучаны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́збука, ‑і, ДМ ‑буцы, ж.

1. Сукупнасць літар якой‑н. пісьменнасці, размешчаных у пэўным парадку; алфавіт.

2. Вучэбны дапаможнік для пачатковага навучання грамаце; буквар.

3. перан. Прасцейшыя палажэнні якой‑н. навукі, справы; аснова чаго‑н. Вядома, таварышы новаіскраўцы, мы вельмі цэнім азбуку сацыял-дэмакратыі, але мы не хочам заставацца вечна на адной азбуцы. Ленін.

•••

Азбука Морзе — сістэма ўмоўных знакаў для перадачы літар на тэлеграфным апараце.

Нотная азбука — сістэма нотных знакаў, якія служаць для перадачы музычных гукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарадо́к м.

1. Städtchen n -s, -, Klinstadt f-, -städte;

2.:

вайско́вы гарадо́к Militärsiedlung f -, -en;

дзіця́чы гарадо́к Knderspielplatz m -es, -plätze;

універсітэ́цкі гарадо́к Universitätsviertel [-vɛr-] n -s, -;

вучэ́бны гарадо́к Lhrgelände n -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ла́гер м., прям., перен. ла́герь;

вучэ́бны л. — уче́бный ла́герь;

стая́ць (размяшча́цца) ~рам — стоя́ть (располага́ться) ла́герем;

жыць у ~рах — жить в лагеря́х;

міжнаро́дны л. мі́ру — междунаро́дный ла́герь ми́ра;

піяне́рскі л. — пионе́рский ла́герь;

канцэнтрацы́йны л. — концентрацио́нный ла́герь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акадэмі́чны

(лац. academicus)

1) які адносіцца да акадэміі, належыць ёй (напр. а-ая бібліятэка);

2) вучэбны (у прымяненні да вышэйшых навучальных устаноў) (напр. а. год);

3) які прытрымліваецца норм, правіл, уласцівых акадэмізму (напр. а. жывапіс);

4) чыста навуковы, тэарэтычны (напр. а-ая дыскусія).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Diszipln

f

1) дысцыплі́на

die ~ beflgen — захо́ўваць дысцыплі́ну

die ~ hlten* [whren] — падтры́мліваць дысцыплі́ну

die ~ verltzen [untergrben*] — паруша́ць дысцыплі́ну

2) -, -n прадме́т, (вучэбны, навукі); від спо́рта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)