шасцікла́снік, ‑а, м.

Вучань шостага класа. Жывым кутком ганарыліся не толькі шасцікласнікі, а і ўся школа. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Músterschüler

m -s, - выда́тнік, узо́рны [пры́кладны] ву́чань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Jünger

m -s, -e паслядо́ўнік, ву́чань

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

disciple [dɪˈsaɪpl] n.

1. ву́чань, паслядо́ўнік (у палітыцы, рэлігіі)

2. апо́стал;

the twelve disciples двана́ццаць апо́сталаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

terminator

м. уст. вучань (у майстра)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

promising

[ˈprɑ:məsɪŋ]

adj.

шматабяца́льны

a promising student — шматабяца́льны ву́чань

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

няўсе́длівы, ‑ая, ‑ае.

Які не вызначаецца ўседлівасцю. Няўседлівы вучань. □ З гнязда пад дахам птушаня малое, Няўседлівае, выйшла на карніз. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямікла́снік, ‑а, м.

Вучань сёмага класа. [Валерка] пасля брата Валодзі, які служыць у радах Савецкай Арміі, — старэйшы ў сям’і, сямікласнік. Шыловіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Léhrling

m -s, -e ву́чань (на прадпрыемстве)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schüler

m -s, -

1) ву́чань

2) насту́пнік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)