off the hook

во́льны ад адка́знасьці; вы́круціўшыся зь бяды́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

at leisure

а) во́льны, незаня́ты

б) не сьпяша́ючыся, паво́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

во́льна нареч.

1. свобо́дно, во́льно;

2. свобо́дно, непринуждённо, раско́ванно;

1, 2 см. во́льны;

3. воен., спорт. во́льно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыма́р, ‑а, м.

Прылада для акурвання пчол дымам. [Міхалка] рассунуў рамкі, каб быў вольны праход пчолам, насыпаў у дымар гнілушак і падпаліў іх, надзеў сетку. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Морны, морный ’свабодны, вольны’ (Бяльк.). Няясна. Магчыма, звязана генетычна з серб.-харв. о̏дморан ’які адпачыў, бадзёры’ < о̀дмор ’адпачынак’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэгра́цыя ’вольны час, адпачынак; лёгкая праца’ (Нас.). Ст.-бел. рекрацыя ’тс’. Параўн. яшчэ славац. regrácia ’забава’. Гл. рэкрэацыя.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

úngehemmt

1.

a бесперашко́дны, во́льны

2.

adv бесперашко́дна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

leger

[-'ʒε:r]

a

1) лёгкі, (зана́дта) во́льны

2) неаха́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

раску́ты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад раскуць.

2. перан.; у знач. прым. Вызвалены; вольны, не абмежаваны. Грыміць, шуміць, як ураган, Зямлі раскутай сіла. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непринуждённый

1. (естественный) натура́льны; (простой) про́сты; нязму́шаны;

2. (слишком свободный) (зана́дта) во́льны; (слишком развязный) бесцырымо́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)