сута́на, ‑ы, ж.

Верхняе (звычайна доўгае і цёмнага колеру) адзенне каталіцкага духавенства, якое носяць па-за службай. Апрануты .. [уніят] быў у доўгую чорную ксяндзоўскую сутану. Машара.

[Фр. soutane.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БО́БРЫК,

тоўстая (больш за 4 мм) шарсцяная тканіна з начасаным стаячым ворсам на правым баку. З бобрыку шыюць верхняе адзенне.

т. 3, с. 200

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

пададзе́ць, ‑адзену, ‑адзенеш, ‑адзене; зак., што.

Разм. Надзець што‑н. дадаткова пад верхняе адзенне. Пададзець пад пінжак світэр. □ [Маці:] — Не прастудзіся, настаўляй каўнер, пададзень яшчэ што цёплае... Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перакры́цце, ‑я, н.

Апора даху, верхняе папярочнае пакрыццё ў якім‑н. будынку. Жалезабетоннае перакрыцце. Міжпаверхавыя перакрыцці. □ Праз шкло дахавых перакрыццяў у цэх лілося святло веснавога дня. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

касцю́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Мужчынскае (пінжак і штаны) ці жаночае (жакет і спадніца) верхняе адзенне.

Пашыць к.

2. (часцей з азначэннем). Адзенне спецыяльнага прызначэння.

Спартыўны к.

Маскарадны к.

|| памянш. касцю́мчык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. касцю́мны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чэрке́ска, ‑і, ДМ ‑кесцы; Р мн. ‑кесак; ж.

У чэркесаў і іншых каўказскіх горцаў — верхняе вузкае і доўгае мужчынскае адзенне, зацягнутае ў таліі, з газырамі на грудзях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пантало́ны, ‑лонаў; адз. няма.

1. Уст. Верхняе мужчынскае адзенне, якое пакрывае ніжнюю частку тулава да пояса.

2. Частка жаночай бялізны, якая пакрывае ніжнюю частку тулава ад пояса да каленяў.

[Іт. pantaloni — ад уласнага імя камічнага персанажа італьянскіх народных камедый.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

са́ры, нескл., н.

Традыцыйнае верхняе адзенне жанчын Індыі ў выглядзе кавалка тканіны, якім адмыслова абгортваецца фігура. З усмешкай на сваіх цудоўных тварах, яны [дамы] з сябе свае здымалі сары. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апанча́

(тат. japyncy)

старадаўняе верхняе адзенне ў выглядзе шырокага плашча без рукавоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

казакі́н

(фр. casaquin)

уст. мужчынскае верхняе адзенне на апліках, са зборкамі ззаду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)