навы́перадкі, прысл.

Стараючыся перагнаць, выперадзіць іншага, адзін аднаго. Бегчы навыперадкі. □ Навыперадкі з кожнай хаты на выган хлапчукі ляцелі. Вялюгін. Птушынае царства навыперадкі выхвалялася сваімі галасамі. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hotfoot​1 [ˈhɒtfʊt] v. :

♦

hotfoot it infml бе́гчы як жа́ру ўхапі́ўшы/як з жа́рам у нагаві́цах, не́сціся з усі́х ног

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

neck and neck

галава́ ў галаву́, на адно́й лі́ніі (бе́гчы і пад.)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

раката́ць, ‑качу, ‑кочаш, ‑коча; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Абзывацца дробным раскацістым гулам. А трактар ракатаў роўна, упэўнена... Гроднеў. Мне хацелася бегчы за .. [чайкамі] па гразі, бегчы ў заімглёны свет, туды, дзе ракоча і пеніцца мора, бае казку аб тым, што цудоўны, бязмежны свет не казка, а сапраўднасць. Брыль.

2. Гаварыць, спяваць нізкім раскацістым голасам. За абабітымі дэрмацінам дзвярыма ракатаў начальніцкі бас. Асіпенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чараві́чкі, ‑аў; адз. чаравічак, ‑чка, м.

Памянш. да чаравікі. З гары было бегчы лёгка, і здавалася, што ўвесь час яго ножкі ў чырвоных чаравічках астаюцца ззаду. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ло́пар

(гал. looper, ад lopen = бегчы)

мар. хадавы або знешні канец у талей і ўсялякай снасці на судне, за які цягнуць трос.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

sprint

[sprɪnt]

1.

v.i.

бе́гчы на каро́ткую дыста́нцыю

2.

n. Sport

спрынт -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wéttlaufen

* аддз. vi (s) спабо́рнічаць па бе́гу; бе́гчы навы́перадкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

zurücklaufen

* vi (s)

1) бе́гчы наза́д

2) цячы́ наза́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

канкуры́раваць

(лац. concurrere = бегчы разам)

1) сапернічаць, змагацца з кім-н. за дасягненне найлепшых вынікаў, пераваг;

2) удзельнічаць у канкурэнцыі за найбольшыя прыбыткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)