◎ Мы́дліць 1 ’намыльваць’, ’мыліць’ (ашм., Сцяшк. Сл.; лід., Сл. ПЗБ). З польск. mydlić ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 92).

◎ *Мы́дліць 2, кобр. мьідлыты ’ацірацца з мэтай што-небудзь украсці’ (Нар. лекс.). З польск. mydlić ’уводзіць у зман, ашукваць, абдурваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

чмуры́ць

1. (адурманьваць) betäuben vt, benébeln vt;

2. (ашукваць, збіваць з тропу) j-m etw. vórmachen; j-n zum Nárren háben [hálten*]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ачмура́ць разм.

1. betäuben vt, benébeln vt; beráuschen vt (ап’яняць);

2. (збіваць з толку) fóppen vt, verálbern vt; übertö́lpeln vt (ашукваць, падманваць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

impose (up)on

а) выкарысто́ўваць каго́-што

б) ашу́кваць; махлява́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

put upon

чапля́цца да каго́; выкарысто́ўваць; ашу́кваць, рабі́ць сваёй ахвя́рай

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bamboozle

[bæmˈbu:zəl]

v.t.

1) informal ашу́кваць, абду́рваць

2) інтрыгава́ць; зьдзіўля́ць; ашаламля́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

okłamywać

незак. ашукваць, падманваць;

okłamywać samego siebie — падманваць самога сябе

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nacinać

незак.

1. нарэзваць, наразаць;

2. надрэзваць;

3. ашукваць, абдурваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kantować

незак.

1. аблямоўваць;

2. кантаваць;

3. разм. ашукваць; махлярыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

обводи́ть несов.

1. (вокруг) абво́дзіць;

2. (ограждать) абгаро́джваць, агаро́джваць; (канавой) абво́дзіць, абко́пваць;

3. (обманывать) прост. ашу́кваць, абду́рваць; см. обвести́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)