караку́рт

(цюрк. karakurt)

ядавіты павук, пашыраны ў Паўн. Афрыцы, Паўд. Еўропе і Сярэд. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ква́га

(н.-лац. quagga, з мовы гатэнтотаў)

жывёла сям. конепадобных, якая жыве ў Афрыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пангалі́н

(малайск. pengoling)

млекакормячае атрада пангалінавых; яшчар, які водзіцца ў Афрыцы і Паўд. Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

БЕРЛІ́НСКАЯ КАНФЕРЭ́НЦЫЯ 1884—85,

міжнародная канферэнцыя па пытаннях каланіяльных уладанняў у Афрыцы. Склікана па ініцыятыве Германіі, каб перашкодзіць Вялікабрытаніі і Партугаліі захапіць зах.-афр. ўзбярэжжа, у т. л. вусці р. Конга. Удзельнікі (Аўстра-Венгрыя, Бельгія, Вялікабрытанія, Германія, Данія, ЗША, Іспанія, Італія, Нідэрланды, Партугалія, Расія, Турцыя, Францыя і Швецыя) фармальна прызналі Конга «свабоднай дзяржавай» на чале з бельг. каралём Леапольдам II (акрамя Бельгіі права эксплуатаваць Конга атрымалі і інш. дзяржавы), вызначылі парадак набыцця «незанятых афр. зямель», удакладнілі граніцы партуг. калоніі Анголы, фактычна адобрылі захопы Францыі ў Экватарыяльнай Афрыцы.

т. 3, с. 116

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

гары́ла

(англ. gorilla, з афр. моў)

самая буйная чалавекападобная малпа, якая водзіцца ў экватарыяльнай Афрыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ашэ́ль

(фр. Acheul = назва мясцовасці ў Францыі)

археалагічная культура ранняга палеаліту ў Еўропе, Афрыцы і Азіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ка́на

(афр. kanna)

самая буйная жывёла з групы антылоп, якая пашырана ў Паўд. і Усх. Афрыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

чумі́за

(кіт. cumiza)

злакавая расліна, якая вырошчваецца ў Азіі і Афрыцы як зерневая і кармавая культура.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

атла́нтрап

(ад лац. Atlas = назва гор у Афрыцы + -антрап)

выкапнёвы чалавек, які вызначаецца як від роду пітэкантрапаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

мака́ка

(парт. macaco, ад банту makaokoo = малпа)

невялікая малпа надсямейства мартышкападобных, якая водзіцца ў Азіі і Афрыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)