туберо́завы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да туберозы. Туберозавы пах. // Атрыманы з туберозы. Туберозавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фе́рмій, ‑ю, м.

Штучна атрыманы радыеактыўны хімічны элемент, названы ў гонар італьянскага фізіка Э. Ферма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фернамбу́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да фернамбука. Фернамбукавае лісце. // Атрыманы з фернамбука. Фернамбукавая фарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экстракты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Спец.

1. Атрыманы шляхам экстрагавання. Экстрактыўныя рэчывы.

2. Які мае ўласцівасці экстракту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́шань¹, -і, ж.

1. Сумесь.

М. пяску і гліны.

2. Жывёла або расліна, якія атрыманы ў выніку скрыжавання дзвюх розных парод, двух гатункаў; мяшанец (разм.).

М. кабылы і асла.

3. Тое, што і мешанка.

Вядро мешані.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

фатагра́фія, -і, мн. -і, -фій, ж.

1. Атрыманне вобразаў прадметаў на святлоадчувальных пласцінках, плёнках.

Каляровая ф.

2. Здымак, атрыманы такім спосабам.

Студэнцкая ф.

3. Майстэрня, установа, дзе займаюцца фатаграфаваннем.

|| прым. фатаграфі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

маяра́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да маярану. Маяранавы цвет. // Атрыманы, здабыты з маярану. Маяранавы алей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

извлечённый

1. вы́цягнуты; вы́няты;

2. вы́браны;

3. здабы́ты;

4. атры́ма́ны;

5. здабы́ты; см. извле́чь;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

хі́мія, -і, ж.

1. Навука аб складзе, будове, уласцівасцях рэчываў і іх узаемных ператварэннях.

Неарганічная х.

Фізічная х.

2. Якасны склад чаго-н., атрыманы пры дапамозе спецыяльных метадаў і сродкаў.

Х. крыві.

Х. нафты.

|| прым. хімі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

антыві́рус, ‑а, м.

Лячэбны сродак, які мае ўласцівасць затрымліваць размнажэнне таго віду мікроба, ад якога ён атрыманы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)