Verbum

або́два, або́двух, Т або́двума, м. і н.; абе́дзве, абе́дзвюх, Т абе́дзвюма, ж., ліч. зб.

Як той, так і другі.

А. сыны служаць у арміі.

Абедзве дачкі вучацца.

сяржа́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

Званне малодшага каманднага саставу ў арміі і міліцыі, а таксама асоба, якая мае гэта званне.

|| прым. сяржа́нцкі, -ая, -ае.

вы́служыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны; зак.

1. што. Атрымаць за службу.

В. узнагароду.

2. Праслужыць, прабыць на службе.

В. у арміі паўтара года.

|| незак. выслу́жваць, -аю, -аеш, -ае.

ро́тмістр, -а, мн. -ы, -аў, м.

У царскай арміі: афіцэрскі чын у кавалерыі, які адпавядаў капітану ў пяхоце, а таксама асоба ў гэтым чыне.

|| прым. ро́тмістрскі, -ая, -ае.

ула́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

У арміі царскай Расіі і некаторых замежных арміях: ваенны з часцей лёгкай кавалерыі (першапачаткова — узброеных пікамі).

Эскадрон уланаў.

|| прым. ула́нскі, -ая, -ае.

апалчэ́нне, -я, н.

Ваеннае фарміраванне, якое ствараецца ў час надзвычайных абставін для дапамогі рэгулярнай арміі на добраахвотных пачатках з асоб, якія вызвалены ад вайсковай службы.

|| прым. апалчэ́нскі, -ая, -ае.