Zéhner
1) дзеся́так
2)
3)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Zéhner
1) дзеся́так
2)
3)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
трайні́к, ‑а,
1. Прадмет, які мае тры аднародныя часткі або які складаецца з трох частак.
2. Мера або прадмет, якія складаюцца з трох аднолькавых
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АДЗІ́НКІ ФІЗІ́ЧНЫХ ВЕЛІЧЫ́НЯЎ,
фізічныя велічыні, якім паводле вызначэння прысвоена лікавае значэнне, роўнае адзінцы. Перадаюцца мерамі і захоўваюцца ў выглядзе эталонаў.
Гістарычна першымі з’явіліся адзінкі фізічных велічыняў для вымярэння даўжыні, масы (вагі), часу, плошчы, аб’ёму. Выбраныя адвольна, яны садзейнічалі ўзнікненню ў розных краінах аднолькавых па назве і розных па памеры
Адзінкі фізічных велічыняў падзяляюцца на сістэмныя, што ўваходзяць у пэўную сістэму
Літ.:
Деньгуб В.М., Смирнов В.Г. Единицы величин: Слов.-справ. М., 1990;
Сена Л.А. Единицы физических величин и их размерности. 3 изд. М., 1988;
Болсун А.И., Вольштейн С.Л. Единицы физических величин в школе.
А.І.Болсун.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ты́сячны, -ая, -ае.
1.
2. Які складаецца з тысячы якіх
3. Вартасцю ў тысячу рублёў або які ацэньваецца тысячамі.
4. Які атрымліваецца пры дзяленні на тысячу.
5. у
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ВЕ́БЕР,
адзінка магнітнага патоку ў
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
склада́нне, ‑я,
1.
2. Матэматычнае дзеянне, пры дапамозе якога з двух або некалькіх лікаў (складаемых) атрымліваюць новы (суму), які мае столькі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мільяне́р
(
уладальнік багаццяў, якія ацэньваюцца ў мільёны грашовых
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
мільярдэ́р
(
уладальнік багаццяў, якія ацэньваюцца ў мільярды грашовых
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
двацца́тка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дву... і двух...
Першая састаўная частка складаных слоў; абазначае: а) які мае дзве адзінкі таго, што паказана ў другой частцы, напрыклад:
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)