Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
register2[ˈredʒɪstə]v.
1. рэгістрава́ць, уно́сіць у спіс
2.адзнача́ць, пака́зваць (пра прыборы) The thermometer registeres 20° C. Тэрмометр паказваў 20° па Цэльсію.
3. адлюстро́ўваць; пака́зваць
4. адпраўля́ць заказно́й по́штай;
a registered letter заказно́е пісьмо́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
абмыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што.
1.Незак.да абмыць.
2. Акружаць сваімі водамі (пра моры, цячэнні і пад.). Заходні бераг Афрыкі абмывае Атлантычны акіян.// Працякаць вакол, паўз што‑н.; абдаваць хвалямі. Падножжа гары амывае рака.
3.перан.Разм.Адзначаць якую‑н. падзею выпіўкай.
•••
Абмываць і абшываць — даглядаць каго‑н., выяўляць жаночы клопат аб кім‑н.
Кветачкі абмываць — тое, што і костачкі перамываць (гл. перамываць).
Рука руку абмываегл. рука.
Языкамі абмываць — абгаворваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
oznaczać
незак. абазначаць, адзначаць;
co to oznaczać? — што гэта значыць?;
oznaczać to, że ... — гэта значыць, што...
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Ма́рка ’значок аплаты паштовых і інш. збораў’, ’кляймо прадпрыемства на тавары’, ’гатунак, тып тавару, вырабу’ (ТСБМ, Яруш.). З рус. мовы, у якой з новав.-ням.Marke ’адзнака, знак’ < с.-в.-ням.marc ’тс’, спачатку ў сярэдневякоўі ’пагранічны знак, абазначэнне граніц’ < merken ’адзначаць’ (Фасмер, 2, 574). Ст.-бел.марковати ’тс’, аднак са ст.-польск.markować, якое таксама з с.-н.-ням.merken ’заўважаць, звяртаць увагу’ (Чартко, Пыт. мовазнаўства і метад., 122). Сюды ж маркаваць ’намячаць радкі для пасеву’ (зэльв., Сцяшк. Сл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сту́калка ‘гульня ў пераганкі’ (гродз., Нар. словатв.). Да стукаць ‘стукаць’, тут ‘адзначаць сваё першынства стуканнем’: хто жывей прыбяжыць, прыстукаецца (Нар. словатв.). Параўн. засту́каць ‘застаць на месцы’, сінонім закава́ць ‘дакрануцца да гульца ці да “кону” рукой пры гульні ў жмуркі, хованкі і інш.’ (там жа). Відаць, не звязана непасрэдна з сту́каўка ‘адзін з відаў азартнай гульні ў карты’ (ТСБМ), а таксама з рус.сту́калка, польск.stukałka ‘тс’, што, паводле Трубачова (Труды, 1, 797), з’яўляецца калькай ням.Pochspiel ‘тс’, ад pochen ‘стукаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нара́давацца, ‑дуюся, ‑дуешся, ‑дуецца; зак., накаго-што, зкаго-чаго, каму-чаму і без дап.(звычайназадмоўем «не» ідзеясл. «магчы»).
Уволю, многа парадавацца. Маці не нарадуецца на сына. □ Падзеі, як хвалі, ляцелі адна за адной, і іх ледзь паспявалі адзначаць: не паспееш нарадавацца адной, як за ёй ужо — другая, новая.Ракітны.[Дзятліха] нарадавацца не магла з Васіля: дабіўся свайго, дабіўся, чаго хацеў, — у людзі, лічы, выйшаў.Мележ.[Стасік] вучыўся так, што настаўнікі не маглі нарадавацца.Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
star2[stɑ:]v.
1.адзнача́ць зо́рачкай (у друку)
2. ігра́ць гало́ўную ро́лю;
She starred in a new fi l m . Яна выконвала галоўную ролю ў новым фільме.
3. усе́йваць зо́ркамі;
The sky was starred. Неба было ўсыпана зоркамі.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
badge
[bædʒ]1.
n.
1) адзна́ка, значо́к -ка́m.
2) Figur. сы́мбаль -ю m.
Chains are a badge of slavery — Кайданы́ — сы́мбаль няво́льніцтва
2.
v.t.
дава́ць адзна́ку; адзнача́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)