Verbum

на́рачны, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Чалавек, які спецыяльна пасылаецца з якім-н. спешным даручэннем.

Паслаць пісьмо нарачным.

прасце́йшыя, -ых, адз. -ае, -ага, н. (спец.).

Тып аднаклетачных жывёлін, якія складаюцца з адной клеткі або калоны клетак.

прыганя́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Памешчыцкі слуга, які наглядаў за працай сялян у час прыгону; цівун (уст.).

дварэ́цкі, -ага, мн. -ія, -іх, м. (гіст.).

Старшы лакей у панскім доме, які кіраваў хатняй гаспадаркай і прыслугай.

дзяся́цкі, -ага, мн. -ія, -іх, м.

Да рэвалюцыі: выбарная асоба з сялян, якая выконвала паліцэйскія абавязкі; памочнік соцкага.

членістано́гія, -іх, адз. -ае, -ага, н.

Вышэйшы тып беспазваночных жывёл, цела і канечнасці якіх падзелены на сегменты (членікі).

кра́ўчы, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (гіст.).

У Рускай дзяржаве да 18 ст.: баярын, які ведаў царскім сталом, стольнікамі.

зняво́лены, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Чалавек, пазбаўлены волі, які знаходзіцца ў турме.

|| ж. зняво́леная, -ай, мн. -ыя, -ых.

калідо́рны, -ага, мн. -ыя, -ых, м. (разм.) Работнік гасцініцы, які абслугоўвае некалькі нумароў.

|| ж. калідо́рная, -ай, мн. -ыя, -ых.