Verbum

каха́нак, -нка, мн. -нкі, -нкаў, м. (разм.).

1. Любы, каханы (у 2 знач.).

2. Тое, што і палюбоўнік.

каха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., каго (што) і без дап.

Мець вялікае сардэчнае пачуццё да асобы іншага полу.

кварцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак., што.

Апрамяняць кварцавай лямпай.

К. медыцынскія інструменты.

|| наз. кварцава́нне, -я, н.

ке́міць, ке́млю, ке́міш, ке́міць; незак., што і без дап. (разм.).

Разумець, разбірацца, цяміць.

|| зак. ске́міць, -млю, -міш, -міць.

кісля́ціна, -ы, ж. (разм.).

1. Што-н. вельмі кіслае.

Не сліва, а к.

2. перан. Вялы, нудны чалавек.

ко́шык, -а, мн. -і, м.

Тое, што і кош (у 1 знач.); невялікі кош.

|| прым. ко́шыкавы, -ая, -ае.

красу́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (разм.).

Тое, што і прыгажун.

|| памянш. красу́нчык, -а, мн. -і, -аў, м.

куро́дыміць, -млю, -міш, -міць; незак.

Спальваючы што-н., напускаць куродыму.

Начнічок к.

|| зак. закуро́дыміць, -млю, -міш, -міць; -млены.

лакіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. лакіраваць.

2. Слой лаку, якім пакрыта што-н.

Прыгожая л.

лэ́паць, -аю, -аеш, -ае; незак., каго-што (разм.).

Лапаць, мацаць.

Л. сябе па кішэнях.

|| наз. лэ́панне, -я, н.