чарго́вы

1. (наступны) (nächst)fólgend; der nächste in der Réihe;

2. (які адбываецца рэгулярна) órdentlich; fällig, aktuéll; ánfallend;

чарго́вае пыта́нне éine ánfallende Fráge;

чарго́вае пасе́джанне die órdentliche Sítzung;

3. (рэгулярны) üblich; von Zeit zu Zeit vórkommend

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ścięty

ścięt|y

зрэзаны; зрублены; ссечаны;

~e drzewo — ссечанае дрэва;

jak z nóg ~y перан. слабы; які ледзь ходзіць (на нагах трымаецца)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

trágbar

a

1) партатыўны, перано́сны

2) пладано́сны

3) які́ мо́жна насі́ць

4) пасі́льны

die Kósten sind nicht ~ — расхо́ды [выда́ткі] непасі́льныя

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

unbéugsam, únbeugsam

a

1) які́ не гне́цца, не згіна́ецца

2) непахі́сны

~er Wíderstand — сто́йкае супраціўле́нне

~e Energíe — невычарпа́льная эне́ргія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sándmann

m -s, ~männchen n -s ка́зачная асо́ба: (маленькі чалавек, які сыпле дзецям пясочак у вочкі, каб яны заснулі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sáttelfest

a

1) які́ мо́цна сядзі́ць у сядле́

2) до́бра падрыхтава́ны, дасве́дчаны

~ in etw. sein — цвёрда ве́даць што-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Híntermann

m -(e)s, -männer)

1) які́ знахо́дзіцца зза́ду

2) камерц. індаса́нт

3) інспі- ра́тар, падбухто́ршчык

4) спарт. абаро́нца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Beláng

m -(e)s, -e

1) значэ́нне

von gróßem ~ — які́ ма́е вялі́кае значэ́нне

2) дачыне́нне

3) pl інтарэ́сы, патрабава́нні

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

flau

a

1) слабы́, вя́лы, мля́вы

sich ~ fühlen — адчува́ць мля́васць

2) няхо́дкі (тавар)

3) які́ [што] вы́дыхаўся, нясма́чны (пра напоі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

адры́вачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які складаецца з асобных урыўкаў, які не складае цэлага; няпоўны, мала звязаны. Адрывачныя звесткі.

2. Які перапыняецца нечаканымі паўзамі, адрывісты. Адрывачныя фразы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)