словаўтвара́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да словаўтварэння; які служыць для словаўтварэння. Словаўтваральная сістэма. Словаўтваральны суфікс. Словаўтваральная мадэль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стэ́ндэр, ‑а, м.

Металічная палонка, прыладжаная на падземны водаправодны кран, якая служыць для перадачы вады ў пажарны рукаў.

[Англ. stander.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суднапад’ём, ‑у, м.

Пад’ём затанулых суднаў, а таксама суднаў, якія плаваюць, для агляду і рамонту іх падводнай часткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьраке́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ваенных дзеянняў супраць ракет; прызначаны для знішчэння ракет ворага. Супрацьракетная абарона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

суса́ль, ‑і, ж., зб.

Тонкія пласцінкі золата, срэбра, волава, медзі, якія служаць для дэкаратыўнага аздаблення якіх‑н. вырабаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

схілапаказа́льнік, ‑а, м.

Дарожны знак, які ўстанаўліваецца на чыгуначных і шасэйных дарогах для ўказання на пад’ём ці спуск.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тары; прызначаны для вырабу тары. Тарны склад. Тарны завод. Тарныя вырабы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

травасу́месь, ‑і, ж.

Змешанае сеянне розных злакавых і бабовых кармавых траў, а таксама сумесь насення для такога сеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трас, ‑у, м.

Горная парода вулканічнага паходжання з групы туфаў, якую дабаўляюць да цэменту для моцы і пластычнасці.

[Ням. Trass.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

траста́, ‑ы, ДМ ‑сце, ж.

Сцябло льну, канопляў пасля мачэння, ляжання, з якога атрымліваюць валакно для пражы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)