Verbum

прыназо́ўнік, -а, мн. -і, -аў, м.

У граматыцы: службовае слова, з дапамогай якога выражаюцца адносіны паміж галоўнымі і залежнымі кампанентамі словазлучэння, напр.: ад (сцяны), па (полі), перад (домам) і пад.

|| прым. прыназо́ўнікавы, -ая, -ае.

Прыназоўнікавае словазлучэнне.

прэзідэ́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м.

1. Кіраўнік дзяржавы ў краінах з рэспубліканскай формай кіравання.

Рэзідэнцыя прэзідэнта.

2. Выбарны старшыня выканаўчага органа ў некаторых буйных навукова-даследчых установах, таварыствах. кангрэсах.

|| прым. прэзідэ́нцкі, -ая, -ае.

прэм’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Тое, што і прэм’ер-міністр.

2. Акцёр, які выконвае першыя ролі (спец.).

|| ж. прэм’е́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (да 2 знач.; разм.).

|| прым. прэм’е́рскі, -ая, -ае.

жо́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Замужняя жанчына ў адносінах да свайго мужа.

У добрага мужыка — добрая ж. (прыказка).

|| ласк. жо́начка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

|| прым. жо́нчын, -а, -ы.

затачы́ць, -тачу́, -то́чыш, -то́чыць; -то́чаны; зак., што.

Зрабіць вострым, завастрыць.

З. свярдзёлак.

|| незак. зато́чваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зато́чванне, -я, н. і зато́чка, -і, ДМ -чцы, ж. (спец.).

|| прым. зато́чны, -ая, -ае (спец.).

З. станок.

здзек, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. здзекавацца.

2. Злая, зневажальная насмешка, а таксама зневажальны ўчынак ці паводзіны ў адносінах да каго-, чаго-н.

Зносіць здзекі ад каго-н.

|| прым. здзе́клівы, -ая, -ае.

Здзеклівая ўсмешка.

партрэ́т, -а, М -рэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Адлюстраванне якога-н. чалавека на карціне, фатаграфіі, у скульптуры.

Скульптурны п.

Групавы п. (некалькіх асоб). Літаратурны п. (перан.; мастацкае апісанне каго-н.).

|| прым. партрэ́тны, -ая, -ае.

П. жывапіс.

паўзуно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м.

1. Тое, што і паўзун (у 1 і 2 знач.).

2. мн. Спецыяльны касцюм для маленькіх дзяцей, калі яны яшчэ не ўмеюць хадзіць, а толькі поўзаюць.

|| прым. паўзунко́вы, -ая, -ае.

перашы́ць, -ы́ю, -ы́еш, -ы́е; -ы́ты; зак., што.

Перарабіць (пашытае), пашыць па-іншаму.

П. сукенку.

|| незак. перашыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. перашыва́нне, -я, н. і перашы́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. перашы́вачны, -ая, -ае.

Перашывачная майстэрня.

перга́мент, -у, М -нце, м.

1. Пісчы матэрыял з цялячай скуры, якім карысталіся да вынаходства паперы, а таксама рукапіс на такім матэрыяле.

2. Папера, якая не прапускае тлушчу і вільгаці.

|| прым. перга́ментны, -ая, -ае.

П. скрутак.