жанглі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Спрытна падкідваць і лавіць адначасова некалькі прадметаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жанглі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе;
Спрытна падкідваць і лавіць адначасова некалькі прадметаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калекты́ў, ‑тыву,
Група людзей, аб’яднаных агульнымі інтарэсамі, агульнай дзейнасцю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камісава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе;
1. Агледзець (аглядаць) каго‑н. на медыцынскай камісіі для вызначэння стану здароўя.
2. Вызваліць (вызваляць) на медыцынскай камісіі ад ваеннай службы, работы і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
карабі́н 1, ‑а,
1. Баявая вінтоўка з пакарочаным ствалом.
2. Паляўнічая вінтоўка, з якой палююць на буйнога звера.
[Фр. carabine.]
карабі́н 2, ‑а,
Спружыновая зашчапка ў ланцужках, лейцах і
[Фр. carabine.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
касе́та, ‑ы,
1. Святлонепранікальны футляр для прадухілення засвечвання святлоадчувальных матэрыялаў (плёнак, пласцінак і
2. Прыстасаванне для скідання бомб.
3. Тое, што і кесон (у 3 знач.).
[Ад фр. cassette — скрынка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кі́рка, ‑і,
Ручная прылада ў выглядзе прадаўгаватага завостранага малатка для драблення цвёрдай пароды або лёду.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кругагля́д, ‑у,
1. Прастора, якую можна ахапіць позіркам.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ку́кіш, ‑а,
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
легалізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца;
1. Перайсці (пераходзіць) на легальнае становішча.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліцэ́нзія, ‑і,
1. Дазвол дзяржаўных органаў на ўвоз тавараў з-за граніцы або на вываз іх за граніцу; дакумент, у якім аформлены гэты дазвол.
2. Дазвол на выкарыстанне чаго‑н. (запатэнтаванага вынаходства і
[Лац. licentia — права, дазвол.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)