Verbum

анлайнавы слоўнік

тра́ціць несов.

1. (расходовать) тра́тить; истра́чивать; (без толку — ещё) транжи́рить;

2. теря́ть, лиша́ться;

т. сябро́ў — теря́ть (лиша́ться) друзе́й;

3. (о времени) теря́ть, убива́ть;

4. (достоинство, авторитет) роня́ть;

◊ по́рах дарэ́мна т. — по́рох да́ром тра́тить;

т. гле́бу пад нага́мі — теря́ть по́чву под нога́ми;

скупы́ два разы́ т. — посл. скупо́й теря́ет вдвойне́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укра́сці сов. укра́сть, утащи́ть, уворова́ть; похи́тить; (животное, машину и т.п. — ещё) увести́, угна́ть;

◊ у бо́га цяля́ ўкра́сці — у бо́га телёнка укра́сть;

з-пад су́чкі яйцо́ ўкра́дзе — (о ловкаче, воре) погов. из-под су́чки яйцо́ ута́щит;

хто парася́ ўкраў, у таго́ ў вуша́х пішчы́ць — посл. на воре́ ша́пка гори́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ула́дзіць сов.

1. ула́дить;

у. спра́вы — ула́дить дела́;

у. пыта́нне — ула́дить вопро́с;

2. угоди́ть;

яму́ ця́жка ўла́дзіць — безл. ему́ тру́дно угоди́ть;

3. разг. (определить куда-л.) устро́ить;

у. на слу́жбу — устро́ить на слу́жбу;

4. (сделать что-л. вовремя) угоди́ть, угада́ть;

~дзіў пад са́мы абе́д — угоди́л (угада́л) к са́мому обе́ду

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

grunt

grun|t, ~u

м.

1. зямля; грунт, глеба;

~t orny — ворная зямля;

2. перан. аснова;

z ~tu — у корані; у аснове;

w ~cie rzeczy — па сутнасці;

~t się nie przejmować разм. галоўнае – не хвалявацца;

stać na twardym (pewnym) ~cie — адчуваць глебу пад нагамі; быць упэўненым у сабе;

tracić grunt pod nogami — губляць глебу пад нагамі;

spotkać się na neutralnym ~cie — сустрэцца на нейтральнай тэрыторыі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Kamm

m -(e)s, Kämme

1) грэ́бень, грабяне́ц, расчо́ска

2) грэ́бень (гор)

◊ da liegt der ~ auf der Bútter — ≅ тут сам чорт но́гі скале́чыць

álle(s) über éinen ~ schéren* — стры́гчы ўсі́х (усё) пад адзі́н грэ́бень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Pfand

n -(e)s, Pfänder

1) зало́г

etw. als [zum] ~ gében* — даць што-н. у я́касці зало́гу, залажы́ць што-н.

etw. gégen ~ léihen* — даць што-н. пад зало́г

2) фант

Pfänder spíelen — гуля́ць у фа́нты

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Schach

n -s

1) ша́хматы

2) шах (у гульні); ~ spíelen

гуля́ць у ша́хматы

~ und matt! — шах і мат!

dem König ~ bíeten* — аб’яві́ць шах каралр

j-n in [im] ~ hálten* — трыма́ць каго́-н. пад пастая́ннай пагро́зай [у стра́ху]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ува́га ж.

1. Áufmerksamkeit f;

звярну́ць ува́гу die Áufmerksamkeit ríchten, sein Áugenmerk wénden*; beáchten vt, áchten vi (на што-н. auf A);

звярну́ць чыю-н. ува́гу на што-н. j-n auf etw. áufmerksam máchen, j-s Áufmerksamkeit auf etw. (A) lénken;

ва́рты ўва́гі beáchtenswert, beáchtlich;

нада́ць ува́гу Áufmerksamkeit schénken;

браць пад ува́гу in Betrácht [Erwägung] zíehen*; berücksichtigen vt;

вы́пусціць з-пад ува́гі áußer Acht lássen*, nicht bemérken;

прыцягну́ць ува́гу die Áufmerksamkeit [Beáchtung, das Áugenmerk] auf sich zíehen* [lénken];

звярну́ць на сябе́ ўва́гу áuffällig sein;

2. (чулыя адносіны, прыхільнасць) Áufmerksamkeit f;

карыста́цца ўва́гай Beáchtung fínden*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ву́гал м.

1. Écke f -, -n, Wínkel m -s, -;

2. спец., матэм. Wínkel m -s, -; Écke f -, -n;

прамы́ [про́сты] ву́гал réchter Wínkel;

во́стры ву́гал spítzer Wínkel;

тупы́ ву́гал stúmpfer Wínkel;

суме́жныя вуглы́ Nébenwinkel pl;

вертыка́льныя вуглы́ Schéitelwinkel pl;

ву́гал зро́ку Gesíchtswinkel m, Séhwinkel m;

сагну́ць пад вугло́м тэх. ánwinkeln vt;

◊

на ўсі́х вугла́х in allen Écken und Wínkeln;

пад вугло́м зро́ку vom Stándpunkt aus geséhen, únter dem Gesíchtspunkt;

загна́ць у ву́гал in die Énge tréiben*;

згла́дзіць во́стрыя вуглы́ entschärfen vt (праблему, канфлікт);

забі́ць з-за вугла́ méuchlings [aus dem Hínterhalt] ermórden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

гну́ткі, ‑ая, ‑ае.

Здольны лёгка гнуцца; гібкі. Гнуткае вецце. Гнуткая піла. □ Пад хатай тонкая рабіна Да клёна хіліць гнуткі стан. Ляпёшкін. Гусі шчыпалі мураву жоўтымі дзюбамі. Часта схілялі нізка, над самай муравой, свае доўгія белыя гнуткія шыі і, выцягваючы іх на ўсю даўжыню, сіпелі ў бок на дзяцей. Галавач. // перан. Багаты адценнямі, зменлівы ў сваім руху (пра голас, мову і пад.). Гнуткі голас артыста лёгка зліўся з цудоўным вакальным малюнкам вобраза. «Беларусь». Антон Корж — чалавек гнуткага розуму і дыялектычнага мыслення. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)