пуансо́н, ‑а,
1. Верхняя пукатая частка штампа
2. Тое, што і пунсон.
[Фр. poinçon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пуансо́н, ‑а,
1. Верхняя пукатая частка штампа
2. Тое, што і пунсон.
[Фр. poinçon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
радыёкама́нда, ‑ы,
Каманда, якая перадаецца па радыё
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разме́тачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да разметкі (у 1 знач.), прызначаны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассява́льны, ‑ая, ‑ае.
Прызначаны, прыстасаваны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рафінёрны, ‑ая, ‑ае.
1. Прызначаны
2. Які паддаецца рафінаванню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рудапрамы́вачны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ачысткі руды вадой; які служыць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рукакры́лыя, ‑ых.
Атрад млекакормячых жывёл з прыстасаванымі
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рутэ́ній, ‑ю,
Хімічны элемент — шэры, лёгкі, тугаплаўкі метал плацінавай групы, з якога вырабляюцца валаскі
[Ад лац. ruthenus — рускі.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рыбахо́д, ‑у,
Прыстасаванне
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэве́рсар і рэве́рсер, ‑а,
[Англ. reverser.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)