Verbum

хлебабу́лачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да хлебных вырабаў. Хлебабулачнае прадпрыемства. // Прызначаны для продажу мучных вырабаў. Хлебабулачны магазін.

хрумсь-хру́мсь, выкл.

Разм. Ужываецца гукапераймальна для абазначэння хрусту. Хрумсь-хрумсь... — чулася на плоце: дзеці елі рабіну. Пташнікаў.

цу́карніца, ‑ы, ж.

Пасуда для цукру — прадмет чайнага сервіза. Шкляная цукарніца апусцела, а Халуста наліваў трэці кубак... Чарнышэвіч.

цэнтра́л, ‑а, м.

Уст. Цэнтральная катаржная турма ў дарэвалюцыйнай Расіі, прызначаная галоўным чынам для палітычных зняволеных. Аляксандраўскі цэнтрал.

цяга́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які служыць для выцягвання чаго‑н. (цяжкасцей, грузаў і пад.). Цягальная машына. Цягальная лябёдка.

шклава́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шкловарэння. Шклаварная вытворчасць. // Які прызначаецца, служыць для шкловарэння. Шклаварная печ.

шклоплаві́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да плаўлення шкла. Шклоплавільны цэх. // Прызначаны для плаўлення шкла. Шклоплавільная печ.

шнэк, ‑а, м.

Спец. Транспарцёр, прызначаны для перамяшчэння сыпкіх, цестападобных і інш. матэрыялаў, рабочым органам якога з’яўляецца вінт.

[Ад ням. Schnecke — смоўж.]

шпіга́т, ‑а, М ‑гаце, м.

Спец. Адтуліна ў фальшборце або на палубе судна для выдалення за борт вады.

[Гал. spiegat або spuigat.]

штыфт, ‑а, М ‑фце, м.

Невялікі цыліндрычны і канічны стрыжань, які прымяняецца для нерухомага злучэння дзвюх дэталей машын.

[Ням. Stift.]