Verbum

прапла́каць, -ла́чу, -ла́чаш, -ла́ча; -ла́ч; зак.

Правесці які-н. час плачучы.

Цэлы дзень праплакала.

◊

Праплакаць вочы (разм.) — доўгі час аплакваючы каго-, што-н., бядуючы, упасці ў глыбокі смутак.

прапускны́, -а́я, -о́е.

Які служыць для пропуску, праходу куды-н.

П. пункт. П. білет.

○

Прапускная здольнасць — магчымасць у вызначаны тэрмін абслужыць, перавезці каго-, што-н. у максімальнай колькасці.

проціле́глы, -ая, -ае.

1. Размешчаны насупраць.

П. бераг.

2. Які супярэчыць чаму-н., поўнасцю не супадае з чым-н.

Процілеглыя тэндэнцыі.

|| наз. проціле́гласць, -і, ж. (да 2 знач.).

прыго́дны, -ая, -ае.

Які можа спатрэбіцца для чаго-н.; здатны да чаго-н.; прыдатны для выкарыстання.

П. для вайсковай службы.

Прыгодная для апрацоўкі зямля.

|| наз. прыго́днасць, -і, ж.

прызёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Удзельнік спаборніцтва, які атрымаў прыз¹.

П. рэспубліканскага першынства.

|| ж. прызёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак (разм.).

|| прым. прызёрскі, -ая, -ае.

прыма́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Зяць, прыняты ў сям’ю жонкі, які жыве ў доме жонкі.

|| прым. прыма́чы, -ая, -ае і прыма́цкі, -ая, -ае.

Прымачы хлеб — сабачы (прымаўка).

прыхаджа́нін, -а, мн. -джа́не і (зліч. 2, 3, 4) -джа́ніны, -джа́н, м. Вернік, які належыць да якога-н. прыхода².

|| ж. прыхаджа́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

прэцэдэ́нт, -у, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Выпадак, які служыць прыкладам, апраўданнем для падобных выпадкаў у будучым.

Гэты ўчынак не мае прэцэдэнтаў у мінулым.

Павучальны п.

пя́ты, -ая, -ае.

1. гл. пяць.

2. Які атрымліваецца пры дзяленні на пяць.

Пятая частка.

3. у знач. наз. пя́тая, -ай, ж. Пятая частка чаго-н.

Адна пятая.

зазна́йка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -йцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -на́ек (разм.).

Чалавек, які зазнаецца.

Гэта быў сур’ёзны чалавек, не з.