Verbum

насе́яць, -се́ю, -се́еш, -се́е; -се́й; насе́яны; зак., чаго.

1. Пасеяць у нейкай колькасці.

Н. жыта.

2. Прасеяць нейкую колькасць.

Н. мукі.

|| незак. насе́йваць, -аю, -аеш, -ае і насява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

насёрбацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (разм.).

Сёрбаючы, наесціся.

Н. заціркі.

насі́лкі, -лак.

Прыстасаванне для пераноскі грузаў або людзей.

Санітарныя н.

насі́лле, -я, н.

1. Прымяненне фізічнай сілы да каго-н.

Грубае н.

Сляды насілля на целе.

2. Прымусовае ўздзеянне на каго-н.

Н. над асобай.

3. Прыцясненне, злоўжыванне сваёй уладай.

Барацьба з насіллем.

насі́лу, прысл.

3 вялікімі цяжкасцямі, ледзь-ледзь.

Н. падняў мех бульбы.

насі́лы, -сіл.

Дзве жэрдкі без насцілу для пераноскі сена ў копах.

насі́льны¹, -ая, -ае.

Які прызначаецца для штодзённага нашэння (пра адзенне).

Насільная бялізна.

насі́льны², -ая, -ае.

Які ажыццяўляецца шляхам насілля.

Насільная смерць.

насі́льшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Рабочы, які носіць багаж на вакзалах, прыстанях і пад.

насіні́ць, -сіню́, -сі́ніш, -сі́ніць; -сі́нены; зак., што.

Зрабіць сінім; густа падсініць.

|| незак. насі́ньваць, -аю, -аеш, -ае.