манафтангі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да манафтонга; які з’яўляецца манафтонгам. Манафтангічныя гукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пнеўмако́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пнеўмакока, які выклікаецца пнеўмакокамі. Пнеўмакокавая хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да поту; які выдзяляе пот. Потавыя залозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паса́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пасату; які з’яўляецца пасатам. Пасатны вецер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўаўтаматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да паўаўтамата; які з’яўляецца паўаўтаматам. Паўаўтаматычны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

небяскры́ўдны, ‑ая, ‑ае.

Які можа пакрыўдзіць. Небяскрыўдныя словы. // Які можа пашкодзіць. Небяскрыўдныя дзеянні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пікета́жны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да пікетажу. // Які служыць для пікетажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

планта́жны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да плантажу. // Які служыць для плантажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кляймо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кляйма; які з’яўляецца кляймом. Кляймовы знак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прышашэ́йны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца каля шашы, які прылягае да шашы. Прышашэйнае поле.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)