проціззя́нне, ‑я, н.

Спец. Невялікая светлая пляма авальнай формы, якая з’яўляецца ноччу на небе ў месцы, дыяметральна процілеглым сонцу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

про́шывень, ‑шыўня, м.

Спец. Інструмент у выглядзе ўсечанага конуса для праціскання адтулін або паглыбленняў пры коўцы і штампоўцы металу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэс-парашо́к, ‑шку, м.

Спец. Раздробненая пластмаса, з якой пад вялікім ціскам вырабляюць розныя прадметы. Гузікі з прэс-парашку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пунсо́н, ‑а, м.

Спец. Металічны брусок або пласцінка з рэльефным адбіткам літары або знака, якія выкарыстоўваюцца для выціскання матрыцы.

[Фр. poinçon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пуцепад’ёмнік, ‑а, м.

Спец. Перасоўная машына або спецыяльнае ўстройства для пад’ёму рэйкашпальнай рашоткі пры рамонце чыгуначнай ці трамвайнай каляі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́стры, ‑аў; адз. няма.

Спец. Пляцоўкі, звычайна крацістыя, якія робяцца над палубай судна для шлюпак, катэраў, баркасаў і пад.

[Гал. rooster — рашотка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саставі́цель, ‑я, м.

Спец. Спецыяліст па састаўленню, фарміраванню саставу, поезда. У пакоі дзяжурнага курылі аглядчыкі вагонаў і саставіцелі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сілікаці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Апрацаваць (апрацоўваць) сілікатамі для надання трываласці. Сілікаціраваць бетон. Сілікаціраваць драўніну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слаяві́шча, ‑а, н.

Спец. Цела ніжэйшых раслін (грыбоў, водарасцей, імхоў), у якіх адсутнічае чляненне на корань, сцябло і лісце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Спец. Выправіць (выпраўляць) памылковы запіс у бухгалтарскіх кнігах; зрабіць (рабіць) сторна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)