проціззя́нне, ‑я, н.
Спец. Невялікая светлая пляма авальнай формы, якая з’яўляецца ноччу на небе ў месцы, дыяметральна процілеглым сонцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
про́шывень, ‑шыўня, м.
Спец. Інструмент у выглядзе ўсечанага конуса для праціскання адтулін або паглыбленняў пры коўцы і штампоўцы металу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прэс-парашо́к, ‑шку, м.
Спец. Раздробненая пластмаса, з якой пад вялікім ціскам вырабляюць розныя прадметы. Гузікі з прэс-парашку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пунсо́н, ‑а, м.
Спец. Металічны брусок або пласцінка з рэльефным адбіткам літары або знака, якія выкарыстоўваюцца для выціскання матрыцы.
[Фр. poinçon.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пуцепад’ёмнік, ‑а, м.
Спец. Перасоўная машына або спецыяльнае ўстройства для пад’ёму рэйкашпальнай рашоткі пры рамонце чыгуначнай ці трамвайнай каляі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ро́стры, ‑аў; адз. няма.
Спец. Пляцоўкі, звычайна крацістыя, якія робяцца над палубай судна для шлюпак, катэраў, баркасаў і пад.
[Гал. rooster — рашотка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саставі́цель, ‑я, м.
Спец. Спецыяліст па састаўленню, фарміраванню саставу, поезда. У пакоі дзяжурнага курылі аглядчыкі вагонаў і саставіцелі. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сілікаці́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Спец. Апрацаваць (апрацоўваць) сілікатамі для надання трываласці. Сілікаціраваць бетон. Сілікаціраваць драўніну.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
слаяві́шча, ‑а, н.
Спец. Цела ніжэйшых раслін (грыбоў, водарасцей, імхоў), у якіх адсутнічае чляненне на корань, сцябло і лісце.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
старні́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.
Спец. Выправіць (выпраўляць) памылковы запіс у бухгалтарскіх кнігах; зрабіць (рабіць) сторна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)