Verbum

voráusschicken

vt

1) пасыла́ць напе́рад

2) дава́ць, рабі́ць (што-н. перад чым-н.)

Voráussetzung

f -, -en меркава́нне, гіпо́тэза, перадумо́ва

únter der ~, dass… — пры (той) умо́ве, што…

vorbéilassen

* vt прапуска́ць (каго-н., што-н.), даць прайсці́ [прае́хаць] (каму-н., чаму-н.)

Vórbestellung

f -, -en заяўка, папярэ́дні зака́з; папярэ́дняя падпі́ска (für A – на што-н.)

vórläufig

1.

a

1) папярэ́дні, пачатко́вы

2) часо́вы

2.

adv паку́ль (што), часо́ва

básteln

vt i vi займа́цца (па-аматарску) рамяство́м [тэ́хнікай]; (an D) майстрава́ць (што-н.)

bedácht

auf etw. (A) ~ sein — імкну́цца да чаго́-н.; клапаці́цца пра што́-н.

beféhlen

* vt зага́дваць (што-н.); кама́ндаваць, распараджа́цца (über A – кім-н., чым-н.)

befléißigen

(sich) (G) рабі́ць намага́нні; імкну́цца (да чаго-н.); ру́піцца (пра што-н.)

béifügen

vt (D) дадава́ць (да чаго-н.); прыбаўля́ць (што-н. да чаго-н.)