Verbum

herbéiführen

vt

1) прыво́дзіць, прыво́зіць

2) выкліка́ць (што-н.)

3) дасягну́ць (чаго-н.)

Hínblick

m

im ~ (auf A) — прыма́ючы [беручд] пад ува́гу

im ~ daráuf, dass… — улі́чваючы, што…

hindúrch=

аддз. дзеясл. прыстаўка, указвае на рух скрозь што-н.: hindúrchgehen* прахо́дзіць (наскро́зь)

lósstürzen

аддз. vi (s) (auf A) кі́дацца (на каго-н., на што-н.)

mímen

vt разм.

1) ігра́ць (каго-н., што-н.)

2) удава́ць з сябе́

missbráuchen

vt злоўжыва́ць (чым-н.), вы́карыстаць у злачы́нных мэ́тах (каго-н., што-н.)

náchsinnen

* vi (über A) ду́маць, разважа́ць (пра што-н.), заду́мвацца (над чым-н.)

náchsitzen

* vi застава́цца пасля́ ўро́каў у шко́ле (у пакаранне); адсе́джваць (што-н. дадаткова)

verknácksen

vt

1)

sich (D) etw. ~ — вы́віхнуць сабе́ што-н.

2) гл. verknacken

vóllends

a

1) зусі́м, ца́лкам

2)

~ dass… — бо́лей, што…

wenn ~… — тым бо́лей, калі́…