pudło

I н.

1. скрыня;

2. скрынка;

3. (для капелюшоў) кардонка

II н. паляўн.

хібны (няўдалы) стрэл; промах, пудла

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

robotniczy

robotnicz|y

рабочы;

klasa ~a — рабочы клас;

ruch ~y — рабочы рух;

hotel \\y — рабочы інтэрнат; інтэрнат для рабочых

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

urodzić się

urodzi|ć się

зак. нарадзіцца;

jakby się do tego ~ł — ён быццам бы для гэтага і нарадзіўся

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

utwór, ~oru

utw|ór

м.

1. твор;

~ór dramatyczny — драматычны твор;

~ór na fortepian — твор для фартэпіяна;

2. стварэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wiersz

м.

1. верш;

~e dla dzieci — вершы для дзяцей;

2. страфа;

3. радок;

wiersz akapitowy друк. чырвоны радок

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

plac, ~u

м. пляц; плошча; пляцоўка;

plac budowy — будаўнічая пляцоўка;

plac zabaw — пляцоўка для гульняў;

plac boju — поле бою

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

заво́з, -зу м., мн. нет

1. заво́з;

з. тава́раў — заво́з това́ров;

2. (то, что завозится в мельницу для помола) заво́з;

млын стаі́ць, бо няма́ ~зу — ме́льница стои́т, потому́ что нет заво́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

публі́чны

1. в разн. знач. публи́чный;

~ная ле́кцыя — публи́чная ле́кция;

~ная бібліятэ́ка — публи́чная библиоте́ка;

2. (доступный для общественного обсуждения, контроля) гла́сный;

п. суд — гла́сный суд;

○ п. дом — публи́чный дом; дом терпи́мости

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начаса́ць¹, -чашу́, -чэ́шаш, -чэ́ша; -чашы́; -часа́ны, зак.

1. чаго. Атрымаць часаннем¹ у якой-н. колькасці.

Н. ільну.

2. што. Зачасаць валасы на лоб, вушы, скроні, а таксама ўзбіць валасы для прычоскі.

|| незак. начэ́сваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

графі́т, -у, М -фіце, м.

1. Мінерал цёмнага колеру з класа самародных элементаў, разнавіднасць вугляроду, ужыв. для вырабу алоўкаў, змазачных матэрыялаў і пад.

2. Стрыжань у сярэдзіне алоўка.

|| прым. графі́тны, -ая, -ае і графі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)