скульпту́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да скульптуры (у 2 знач.); які з’яўляецца скульптурай. Скульптурны партрэт. □ Гэта не сквер, а сапраўдны парк з цяністымі алеямі, кветнікамі, скульптурнымі ўпрыгожаннямі, лавачкамі. Хадкевіч. // Які служыць для скульптурных работ. Скульптурны матэрыял.
2. перан. Які добра перадаецца ў скульптуры; рэльефны. Скульптурнае цела.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
звышра́нні, ‑яя, ‑яе.
Які наспявае значна раней звычайнага (пра сельскагаспадарчыя культуры). Звышранняя пшаніца. // Які праводзіцца раней звычайнага. Звышранняя сяўба.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
брадзі́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да браджэння (у 1 знач.). Брадзільная вытворчасць. // Які служыць для браджэння. Брадзільны чан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валасны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да воласці. Валасное праўленне. Валасны суд, камітэт. // Які служыць у воласці. Валасны пісар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ве́ктарны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае адносіны да вектара.
•••
Вектарнае вылічэнне — раздзел матэматыкі, які вывучае розныя аперацыі над вектарамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
безгаспада́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не мае гаспадара, які нікому не належыць. Безгаспадарная маёмасць.
2. Тое, што і безгаспадарлівы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ві́лачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае дачыненне да вілкі (у 1 знач.).
2. Які мае дачыненне да вілак, вілаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выме́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, які можа быць вымераны. Вымерная велічыня.
2. Які служыць для вымярэння, вымяральны. Вымерная рулетка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акупацы́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да акупацыі. Акупацыйныя парадкі. Акупацыйны рэжым. // Які ажыццяўляе рэжым ваеннай акупацыі. Акупацыйныя ўлады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
амія́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да аміяку. Аміячны завод. // Які мае ў сабе аміяк. Аміячная салетра. Аміячная соль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)