Verbum

разро́знены, -ая, -ае.

1. Які не складае камплекта; у якім не хапае асобных частак.

Разрозненыя падшыўкі газет.

2. Пазбаўлены сувязі, адзінства.

Разрозненыя выступленні.

|| наз. разро́зненасць, -і, ж.

раско́шны, -ая, -ае.

1. Які вызначаецца багаццем, раскошаю.

Р. кабінет.

Р. касцюм.

2. Пышны, прыгожы.

Раскошныя валасы.

3. Прасторны, велічны, прыгожы.

Р. палац.

|| наз. раско́шнасць, -і, ж.

рэнтгена...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да рэнтгену (у 1 знач.), да рэнтгенаўскіх прамянёў, напр.: рэнтгенаабсталяванне, рэнтгенаадчувальны, рэнтгенаапаратура, рэнтгеналагічны, рэнтгенапалеанталогія, рэнтгенаструктурны, рэнтгенатэрапія.

рэха...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да рэха (у 2 знач.), напр.: рэхадальнамер, рэхазапіс, рэхакардыяграма, рэхалакатар, рэхалакацыйны, рэхалот, рэхапеленг, рэхарэзанатар, рэхасігнал, рэхахваля.

рэцэпту́ра, -ы, ж. (спец.).

1. Раздзел фармацыі, які займаецца правіламі выпісвання рэцэптаў.

2. Спосаб прыгатавання лекавых рэчываў, якіх-н. сумесей.

|| прым. рэцэпту́рны, -ая, -ае (да 2 знач.).

бездапамо́жны, -ая, -ае.

1. Які не можа самастойна справіцца з чым-н.; слабы.

Бездапаможныя хворыя.

2. перан. Вельмі дрэнны, слабы, бяздарны.

Бездапаможныя вершы.

|| наз. бездапамо́жнасць, -і, ж.

белару́чка, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -чцы, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -чак (разм.).

Чалавек, які цураецца фізічнай працы, наогул цяжкай работы.

будаўні́чы, -ая, -ае.

Які мае адносіны да будаўніцтва, да будоўлі, да працы будаўніка.

Будаўнічая прамысловасць.

Будаўнічая тэхніка.

Б. факультэт.

Будаўнічыя работы.

Б. атрад.

Будаўнічыя матэрыялы.

Будаўнічая пляцоўка.

бягу́н, бегуна́, мн. бегуны́, бегуно́ў, м.

Той, хто хутка бегае; спартсмен, які займаецца бегам (у 1 знач.).

Б. на кароткія дыстанцыі.

|| ж. бягу́ння, -і, мн. -і, -яў.

бязно́гі, -ая, -ае.

1. Які не мае нагі або ног.

2. Без ножкі, без ножак (пра мэблю; разм.).

Б. стол.

|| наз. бязно́гасць, -і, ж. (да 1 знач.).