дазіме́трыя

(ад гр. dosis = порцыя + -метрыя)

галіна прыкладной ядзернай фізікі, што вывучае велічыню ўздзеяння радыеактыўных выпрамяненняў на розныя аб’екты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

драгі́раваць

(фр. draguer)

1) паглыбляць дно ракі або возера пры дапамозе драгі; 2) здабываць што-н. пры дапамозе драгі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэскры́птар

(п.-лац. descriptor, ад лац. describere = апісваць)

лексічная адзінка (слова, словазлучэнне) інфармацыйна-пошукавай мовы, што адпавядае пэўнаму паняццю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэцы-

(лац. decem = дзесяць)

першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае дзесятую долю меры, што названа ў другой частцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ёўня

(літ. jáuja)

будыніна з печкай для прасушвання снапоў перад малацьбой (звычайна пад тым жа дахам, што і ток).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жыро́

(іт. giro)

1) тое, што і індасамент; 2) від безнаяўных разлікаў у краінах Захаду (жыраразлікі) праз разліковыя чэкі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інгрэдые́нты

(лац. ingrediens, -ntis = які ўваходзіць)

віды раслін, што растуць на вольных месцах паміж пастаяннымі кампанентамі расліннай групоўкі (фітацэнозу).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэрмітэ́нцыя

(лац. intermittentio = церарыванне)

перыядычная змена дэбіту крыніц, абумоўленая рытмічнай зменай газавага ціску, што найбольш яскрава праяўляецца ў гейзерах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

інтэрпаля́тар

(ад лац. interpolare = паднаўляць, змяняць)

вылічальнае ўстройства для знаходжання каардынат пункта, што рухаецца бесперапынна па крывой, зададзенай аналітычна.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

калаге́н

(ад гр. kolla = клей + -ген)

валакністы бялок, што з’яўляецца асноўнай састаўной часткай тканкі, з якой збудаваны косці, храсткі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)