Verbum

дэтана́цыя, -і, ж. (спец.).

1. Імгненны выбух рэчыва, выкліканы выбухам другога рэчыва або ўдарам.

2. Хуткае і няпоўнае згаранне паліва ў рухавіку ўнутранага згарання.

Д. паліва.

|| прым. дэтанацы́йны, -ая, -ае.

лі́тара, -ы, мн. -ы, -тар, ж.

1. Знак азбукі.

2. У друкарскім наборы — металічны брусочак з рэльефным відарысам друкаванага знака (спец.).

◊

Літара ў літару — вельмі дакладна.

|| прым. лі́тарны, -ая, -ае.

матрыцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; зак. і незак., што (спец.).

Зрабіць (рабіць) матрыцу чаго-н.

М. набор.

|| зак. таксама заматрыцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны.

|| наз. матрыцава́нне, -я, н.

раскідны́, -а́я, -о́е.

1. Такі, які можна раскінуць, раскласці; раскладны.

Раскідное крэсла.

2. Прызначаны для раскідання чаго-н. (спец.).

Раскідная сеялка.

3. Які робіцца шляхам раскідання, рассейвання.

Раскідное ўнясенне ўгнаенняў.

расшчабяні́ць, -бяню́, -бе́ніш, -бе́ніць; -бе́нены; зак., што (спец.).

Раздрабніць, ператварыць у шчэбень.

Р. камень.

|| незак. расшчабе́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. расшчабёнка, -і, ДМ -нцы, ж. і расшчабе́ньванне, -я, н.

ратапры́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Друкарская машына малога фармату для друкавання малатыражных выданняў з машынапіснага тэксту, а таксама спосаб такога друкавання (афсетны).

|| прым. ратапры́нтны, -ая, -ае.

ры́скаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак. (спец.).

Пра судна: ухіляцца ад курсу то ў адзін, то ў другі бок.

|| наз. рыск, -у, м. і ры́сканне, -я, н.

саланча́к, -у́, мн. -і́, -о́ў, м. (спец.).

Тып глебы, які характарызуецца наяўнасцю ў верхніх гарызонтах лёгкарастваральных солей у колькасцях, якія перашкаджаюць развіццю большасці раслін.

Саланчакі Азіі.

|| прым. саланчако́вы, -ая, -ае.

са́па, -ы, мн. -ы, сап, ж. (спец.).

Глыбокі акоп, які капаецца ў напрамку да пазіцыі праціўніка для паступовага і скрытага набліжэння да яго.

Капаць сапу.

◊

Ціхай сапай (разм.) — непрыкметна, цішком.

вальцава́ць, -цу́ю, -цу́еш, -цу́е; -цу́й; -цава́ны; незак., што (спец.).

Пракатваць, прапускаць паміж вальцамі.

В. ліставое жалеза.

|| наз. вальцо́ўка, -і, ДМ -цо́ўцы, мн. -і, -цо́вак, ж.

|| прым. вальцо́вачны, -ая, -ае.