прыганя́ць несов.

1. в разн. знач. пригоня́ть; (волной — ещё) прибива́ть; (делать соответствующим по размеру — ещё) подгоня́ть; см. прыгна́ць;

2. разг. (понуждать что-л. делать) заставля́ть, принужда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыдава́ць (каго, што) несов.

1. в разн. знач. придава́ть; (добавлять — ещё) прибавля́ть;

2. (выражать в какой-л. форме) придава́ть, облека́ть (во что);

1, 2 см. прыда́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прыла́джваць несов.

1. прила́живать, приде́лывать; пристра́ивать;

2. (располагать что-л. по отношению к чему-л.) приставля́ть; (делать соответствующим по размерам) подгоня́ть, пригоня́ть;

1-3 см. прыла́дзіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распраста́ць сов.

1. вы́прямить, распрями́ть, разогну́ть;

р. спі́ну — вы́прямить (распрями́ть, разогну́ть) спи́ну;

2. (крылья) распра́вить, распрями́ть;

3. (положить плашмя кого-л.) распласта́ть; (что-л.) разложи́ть, разверну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сарамаці́ць несов.

1. стыди́ть; со́вестить; посрамля́ть;

с. за непрыго́жы ўчы́нак — стыди́ть (со́вестить) за некраси́вый посту́пок;

2. (позорить) срами́ть;

што ты сябе́і́шчто ты себя́ срами́шь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усту́пка ж., в разн. знач. усту́пка;

у. тэрыто́рыі — усту́пка террито́рии;

ісці́ на ўсту́пкі — идти́ на усту́пки;

прада́ць што-не́будзь з ~кай — прода́ть что́-л. с усту́пкой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шу́снуць сов., разг.

1. (с размаху бросить что-л. сыпучее) сыпну́ть;

2. посы́паться;

3. плесну́ть;

4. хлы́нуть, поли́ться;

5. (обвалиться) ру́хнуть;

6. (упасть с шумом) бу́хнуться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

влета́ть несов.

1. (внутрь) улята́ць; (наверх) узлята́ць;

2. перен. (быстро въезжать, вбегать) разг. улята́ць;

3. перен. (попадать впросак) разг. улята́ць, трапля́ць;

4. безл. (доставаться за что-л.) разг. улята́ць, папада́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

воз в разн. знач. воз, род. во́за м.;

воз дров воз дроў;

воз новосте́й перен. воз наві́н;

что с во́за упа́ло, то пропа́ло посл. што з во́за упа́ла, то́е прапа́ла.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

испыта́ть сов.

1. вы́прабаваць (каго, што), праве́рыць (каго, што), зрабі́ць іспы́ты (каму, чаму); (исследовать) дасле́даваць;

2. (что — изведать) зазна́ць, зве́даць; (претерпеть — ещё) перане́сці; (почувствовать — ещё) адчу́ць; (пережить) перажы́ць; (узнать) пазна́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)