псіхастэні́чны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да псіхастэніі, да псіхастэніка; звязаны з псіхастэніяй. Псіхастэнічныя сімптомы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размацава́ць, ‑цую, ‑цуеш, ‑цуе; зак., што.

Спец. Вызваліць ад мацавання, разняць, што‑н. змацаванае. Размацаваць бэлькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

раско́с, ‑а, м.

Спец. Распорка, якая ставіцца пад касым вуглом да гарызантальных або вертыкальных частак канструкцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распіло́вачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да распілоўкі, прызначаны для распілоўкі. Распіловачны цэх. Распіловачны станок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распо́рны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да распору, прызначаны для яго. Распорная бэлька. Распорная сістэма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расці́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле дзеясл. расціраць — расцерці (у 1, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рацыяна́льнасць, ‑і, ж.

1. Разумовасць, абгрунтаванасць, мэтазгоднасць. Рацыянальнасць мерапрыемства.

2. Спец. Уласцівасць рацыянальнага (у 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ры́скаць, ‑ае; незак.

Спец. Ухіляцца ад курсу то ў адзін, то ў другі бок (пра судна).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэвербера́цыя, ‑і, ж.

Спец. З’ява паступовага затухання гуку ў закрытых памяшканнях пасля спынення дзеяння крыніцы гуку.

[Ад лац. reverbo — адкідваю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгрэ́сія, ‑і, ж.

Спец. Адступленне мора з занятай ім раней тэрыторыі, за кошт чаго пашыраецца суша.

[Лац. regressio — рух назад.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)